anyway θα έγραφα ένα γράμμα στον γυιό μου
θα έκανα ένα ποστ εδώ
θα περπατούσα σε δρόμους παλιούς ακούγοντας μουσική από κείνο το παλιό γουκομαν
θα χαιρετούσα γονείς και φίλους
και ότι άλλο ακόμη ήθελε προκύψει
Θα υποχρεωνα τους AC DC να κανουν συναυλια εδω και τωρα…
Θα έβαζα δικούς μου ανθρώπους να μου υποσχεθούν οτι θα κάνουν ή οτι δεν θα κάνουν πράγματα, ωστε να έχουν κίνητρα να “ξεκολλήσουν” (παραδόξως τις υποσχέσεις στους πεθαμένους τις σεβομαστε πιο πολυ…).
Θα έλεγα αυτά που δεν τολμάω να πω τώρα… :-s
Και μετά, νομίζω κι εγώ θα αυτοκτονούσα.
Όσοι έχετε πει ότι θα αυτοκτονούσατε, πείτε και πώς αν είναι… Άλλο πράγμα να βουτήξεις από την ταράτσα σου και άλλο πράγμα από την κορυφή των Ιμαλαΐων τρώγωντας ένα διπλόπιτο γύρο με μπόλικο τζατζίκι
εντιτ: @ Λένα: εγώ στη θέση σου, θα έπεφτα για ύπνο 
Θα σκότωνα 5-6 μαλάκες για πλάκα.
5-6 που δεν χωνεύεις…γιατί όχι ? Καλή ιδέα !!!
Σωστό! Θενκς, θα το θυμαμαι! :lol: :
Το πρωτο μέρος θέλει σκέψη…
εγω θα ξεκοιλιαζα ολα τα emo XE XE XE
δεν γηνετε να πεθανω :!: :!: :!:
Σιγουρα το μονο πραγμα που δεν θα εκανα. Όπως λενε και οι τιτανοτεραστιοι Λοστ, ''Don’t run away, from the pain. A claim that you deal with". Δηλαδη αν επαιζε κατασταση θανατου κ.τ.λ., θα ηθελα να εχω την πληρη επιγνωση της, καθε λεπτο.
Ο μεγαλυτερος φοβος μου ειναι να εχω σοβαρο προβλημα υγειας και να μη το ξερω. Οπως και το να πεθανω στον υπνο μου.
αυτο το’χω κι’εγω ρε πουστη…
Ακριβώς! Για παράδειγμα, τη καταστροφή του κόσμου θα ήθελα να τη ζήσω…
Αυτο ειναι λιγακι οξυμωρο ε?:-k
βλέπει πολλές ταινίες.θα καίγονται πόλεις,θα πνίγονται χώρες και ο ηρωικός φρίδομ θα τρέχει,θα γλιτώνει και θα χαζεύει από μια βουνοκορφή την καταστροφή.
μετά θα είναι μόνος του στον πλανήτη και θα είναι ο καλύτερος ντράμερ.
θα ηθελα να δω την σαμοθρακη για φορα τελευταια ohhh… my memory!
Ναι, κατι σαν το βιντεοκλιπ του I disappear…
Γιεα8)
Ντάξει, σίγουρα πάντως δεν θα αυτοκτονούσα… Για ποιό λόγο?
μάλλον θα έκλεινα τ βιβλία κ θα πήγαινα να ξαπλώσω λιγουλάκι…
χαχαχα!!πραγματικα εχω διαβασει καποια απο αυτα που εχεις γραψει και εχουν πολυ φαση!!!Να σου πω και γω το σκεφτηκα αυτο αλλα ματαιος κοπος…Ενας μελλοθανατος περναει απο διαφορα ψυχολογικα σταδια.Oποτε αμα μαθαινα σημερα οτι θα πεθαινα αυριο[΄΄χτυπαω ξυλο΄΄]θα ειχα αρνηση κατα 99,9% κατα συνεπεια δεν θα το ειχα συνειδητοποιησει και κατ’επεκταση η μερα μου θα κυλουσε ως ειθισται.Αν ομως μαθαινα πριν ενα μηνα ας πουμε οτι θα πεθαινα αυριο τοτε…πακετο…Σιγουρα τις τελευταιες μου ωρες θα τις περνουσα με τα πολυ-αγαπημενα μου προσωπα.Δεν θα ειχα καμια διαθεση να φαω,να πιω,να κοιμηθω…να ονειρευτω…παρ’ολα αυτα θα προσπαθουσα ειτε να προσποιηθω λεκτικα και μη λεκτικα οτι ΄΄κατι αλλο υπαρχει΄΄περα απο εδω…ειτε εστω και λιγο να κρατησω μια τελευταια ελπιδα για μια αλλη ζωη…ενω τα ματια μου θα ελεγαν’‘πεθαινωωωω’’.Το βλεμμα το μελλοθανατων ειναι το ιδιο παντου.Οποιος το εχει δει καταλαβαινει πως ακριβως ειναι αυτο,δυστυχως!
δε θα πεθαινα.