[SPOILER]
[/SPOILER]
Έκανα την σκέψη να ξεκινήσω ένα καινούριο θέμα σχετικά με τις εισαγωγές, όμως ψάχνοντας βρήκα ότι υπήρχε τούτο εδώ.
Αφορμή ήταν αυτό
Μιλώντας για εντυπωσιακές εισαγωγές, εδώ έχουμε μια εισαγωγή που καταλαμβάνει τα 2/3 του κομματιού, πολύ απλά γιατί τα αριστουργήματα δεν υπακούν στις προσταγές της συμβατικής τραγουδοποιίας, αλλά προχωράνε σύμφωνα με τα κελεύσματα της Μούσας, όσο ιδιότροπα και αν φαίνονται.
Αλήθεια όμως, τι μεγαλείο ψυχής πρέπει να έχει κάποιος για να συλλάβει και να αποδώσει ένα τέτοιο κομμάτι; Ποια αλαζονεία της μεγαλοφυΐας τον διέπει για να χωρέσει στην εισαγωγή του ιδέες που θα γέμιζαν τη διάρκεια ενός τυπικά “ικανοποιητικού” δίσκου (για να μην πω δισκογραφίες ολόκληρες);
Και τέλος, πόσο μουσικά “ανοργασμικός” μπορεί να είναι όποιος δεν συγκινείται όταν γίνεται κοινωνός αυτής της τελειότητας με νότες;
1 Like
Διάβασα το post σου πριν κλικάρω το link και ήμουν 90% σίγουρος ότι θα ήταν το “Shine on you crazy diamond”. 
1 Like
Λογικό, ταιριάζουν και στο “Shine on…” τα σχόλια, αλλά τελικά επρόκειτο για ένα από αυτά τα… “καινούρια”