Μην εισαι αμπαλος! Μου θυμιζεις τον @pantelis79 που λεει δεν δινει μεγαλη σημασια σε στιχους στην μουσικη γενικοτερα. Οι στιχοι σε οποιαδηποτε μεγαλη μπαντα που εχει πραγματα να πει, ειναι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ σημαντικοι, και μπορουν να μεταμορφωσουν ενα τραγουδι απο τεραστιο σε μυθικο. Οποιος νομιζει οτι μπαντες οπως Pink Floyd, Rush, Queen, Metallica κι ενα σωρο αλλες εγιναν μυθικες λογω της μουσικης τους, ειναι βαθια νυχτωμενος κατα την αποψη μου (δεν λεω οτι ειπες εσυ ή καποιος αλλος κατι τετοιο, απλα γνωριζω πως υπαρχουν κι αυτοι οι ανθρωποι).
Γιατι νομιζεις οτι τα Images, Awake, A Change Of Seasons, Falling Into Infinity εμειναν στην ιστορια ως η καλυτερη δεκαετια των Dream Theater? Οι στιχοι σε ολους αυτους τους δισκους μιλανε για τα παντα, για την ζωη, για σχεσεις, για το συμπαν, για τον ανθρωπο. Ο Mike Portnoy λειπει απο τους Theater ΚΑΙ για αυτον τον λογο, κι οχι μονο για τους αλλους 40.
Και στο Six Degrees που ανεφερες, εκαναν πολυ γαματη δουλεια με τους στιχους οι Theater αφου εκαναν την καυλαντα τους με το SFAM και το concept album. Και τα Train Of Thought και Octavarium εχουν γαμω τους στιχους βασικα. Μετα αρχισαν λιγο να γινονται ελαφρολαικοι με ιστοριες για εναν τυπο απο την Τοσκανη που τρομαξε τον Πετρουτσι οταν ηταν παιδακι 
, ενα αυτοκινητιστικο δυστυχημα και αλλα αστεια (και επεστρεψαν σε γαματους στιχους στο Dramatic Turn Of Events, η φυγη του Portnoy τους εδωσε την αναγκη να αποδειξουν οτι γαμανε και χωρις αυτον, και αυτο λειτουργησε θετικα σε ολα τα επιπεδα).
Σορρυ για το σεντονι (ενα ακομα) , αλλα ακουσα ολο το Suspended Animation αυτες τις ωρες που μεσολαβησαν. Τελικα ειναι πολυ καλος δισκος. Βρωμαει απο χιλιομετρα μακρια αμεσως, οτι ειναι κυριολεκτικα το σταδιο εξελιξης αναμεσα στο Train Of Thought και το Octavarium, κιθαριστικα.
Απο τη μια εχει τα βαρια κι ασηκωτα riffs να πλαισιωνουν τις μελωδιες του Petrucci, απο την αλλη εχει ενα σωρο ΜΕΛΩΔΙΑΡΕΣ και σολιδια, τα οποια θυμιζουν τραγουδια οπως Sacrificed Sons (το αγαπω) και Never Enough και το ομωνυμο Octavarium. Θα το ακουσω πολλες φορες στις επομενες μερες, γιατι ειμαι σε τετοιο mood.
Ως τωρα εχω ξεχωρισει τα Glasgow Kiss ( το μονο που θυμομουν καπως), Tunnel Vision (εκπληκτικο απλα), Curve και Animate - Inanimate, που αποτελει εκπληκτικο τελειωμα στον δισκο. Επισης, ΠΟΛΛΗ Σατριανιλα. Και αυτο ειναι παντα καλο.
