E ντάξ λιγο LB, λίγο mPANTERA, λιγο EMINEM και λίγο “my name” αμερικάνιλες που δεν βγαίνανε ούτε στον Owens. 20 χρόνια late. πολλοί “decibel/loudwire κτλ” μαϊντανοί.
Στο δεύτερο, ελαφρώς καλύτερος από τα χειρότερα των Κλαψωκαναδών Nickelback. Σχεδόν μ άρεσε, μέχρι που πήγε στα σόλο…ανεκτό.
Αν είναι να ξαναβγάλουν δίσκο οι Σλίπνοτ, κάποιος θα πρέπει να στενοχωρήσει τον Κόρεϋ, γιατί έτσι δύσκολα τα πράγματα. (το Black Eyes Blue όμορφο χιτάκι)
Τι σχέση έχει το Medium Rarities με “νέο δίσκο”, compilation είναι με ένα νέο κομμάτι:
01 Fallen Torches
02 A Commotion
03 Asleep in the Deep (Instrumental)
04 Capillarian Crest (Live)
05 A Spoonful Weighs a Ton
06 Toe to Toes (Instrumental)
07 Circle of Cysquatch (Live)
08 Atlanta (Ft. Gibby Haynes)
09 Jaguar God (Instrumental)
10 Cut You Up With a Linoluem Knife
11 Blood & Thunder (Live)
12 White Walker
13 Halloween (Instrumental)
14 Crystal Skull (Live)
15 Orion
16 Iron Tusk (Live)
Ένα όμορφο άκουσμα για τους φίλους των New Order, του Death Rock, αλλά και των Beastmilk θα προσέθετα είναι οι Ιταλοί Horror Vacui, τους οποίους ανακάλυψα από το ωραιότατο review του Αποστόλη.