Βλέπω tag από Sevek, και το παίρνω ψύχραιμα. Ας μπω να δω τι γίνεται.
Please, don’t drag me into this. Or else, hell will be unleashed
Χρωστάω κάποια στιγμή από εντελώς άλλη και περασμένη συζήτηση, ένα σεντόνι για τον Quorthon.
Αλλά δεν θα παω berserk mode ακόμη. Συνεχίστε ό,τι κάνατε.
Θα δηλώσω μόνο, πως ο Βασιλιάς είναι ο μοναδικός καλλιτέχνης, από όλο το φάσμα του metal, που έχω βάλει τακτικά σε άκυρο κόσμο (με άγνοια τρίτου κομματιού από Metallica, τόσο άκυρο), και τον άκουσαν όλοι και τρόμαξαν. Δεν σκέφτηκαν την φωνή, αλλά τρόμαξαν. Μαζί με τους στίχους. Ούτε την εμφάνιση του δεν ήξεραν. Ούτε με death/black/grind δεν έγινε αυτό, ο King ήταν η κοινή συνιστώσα.
axaxaxaxaxa, έλα, γιατί, γούστα είναι αυτά! Unleash the beast!
Ο βασιλιάς είναι βασιλιάς, δεν συζητάμε. Ειναι one of a kind, το συνολικό στήσιμο που κάνει(στίχοι, μουσική, φωνή και κάποια από τα εξώφυλλα), είναι μοναδικό και δεν το συναντάς αλλού.
Τα ψηλά του φωνητικά όμως με ζορίζουν ελαφρώς, not my cup of tea, αλλά το σύνολο είναι τόσο καλό, που με κάνει και να χωνεύω. Btw, τον 6χρονο γιό μου, δεν τον τρομαξε το conspiracy που είχα βάλει μια μέρα στο αυτοκίνητο, του ψιλοάρεσε κιολας.
Oι Βathory, έχουν ένα ιδιαιτερο ύφος που εκτιμώ, αλλά δεν μπορώ τα φάλτσα. Δεν τους κατατάσσω στην κατηγορία “γελοίος”, όπως τους accept, αλλά δεν το μπορώ. Ίσως αν με έψηνε περισσότερο το epic στοιχείο, να τα χώνευα, αλλά δεν.
Εύγε ο νέος, αλλά προς υπεράσπισή μου το “Conspiracy” δεν είναι τόσο evil (δισκάρα είναι τα έχω γράψει και σε R! Flashback μην αρχίζετε ). Έχω ιστορία, για άλλο νήμα, που είχα οδηγήσει άτομο σε εξομολόγηση έπειτα από ακρόαση του “Don’t Break The Oath”.
Για Bathory, προσπερνώ, γελώ σαρδόνια και συνιστώ υπομονή για ό,τι πρόκειται να έρθει
Να πω ότι το “εξομολόγηση” δεν το είχα πάρει κυριολεκτικά μεχρι πριν 30 δευτερόλεπτα. @apostolisza8 θα σε κάνω tag και θα σου στέλνω πι-εμ κάθε 1 ώρα μέχρι να γράψεις την ιστορία
Χαχα με θυμησες σκηνικο πριν δυο τρια χρονια που εχουμε φαει κατι αμανιτες με φιλο και ερχονται δυο αλλοι που εχουν την φαεινη ιδεα να βαλουμε Τσουκαλά να γελασουμε. Οντως δεν κολλαν αυτα πολυ, ουτε πεντε λεπτα δεν αντεξαμε
Ω ρε μάνα, παλιές καλές εποχές πρώτου λοκνταουν, μπαίνω μετά από μια μέρα κι έχω να διαβάσω 100 ποστς, λολ.
ΕΥΤΥΧΩΣ βρίσκομαι σε τέτοια ciscoτιση που απλώς σκανάρω κι έτσι δεν μπόρεσα να διαβάσω αναλυτικά το ποστ του @Sevek, μαχαιριά μεγάλη
Για μένα κλαιν, κάντε τα πουτάνα όλα, αλλά μήπως οι μουσικές συζητήσεις για να μην χάνονται να έπρεπε να μεταφερθούν στα κατάλληλα θρεντς? Είναι κρίμα γιατί έχουν ενδιαφέρον από τη μία, από την άλλη αυτό το χυμαδιό έχει πλάκα. Do what thou wilt σε κάθε περίπτωση, i was just sayin.
Μόνο μερικά κομμάτια από stones έπιασα φευγαλέα και δε νιώθω καλά.
Κατά τα λοιπά, ας συνεισφέρω κι εγώ έτσι λίγο κι έτσι ραντομ, δεν αντέχω Theater πλην 2 δίσκων βαριά, δεν τα έχω πάει ποτέ καλά με τους Mastodon, οι Metallica όσο και να τους σέβομαι, όσο και να προσκυνώ μερικά πράγματα, πλην ενός δίσκου και κάποιων κομματιών που με συγκινούν, δεν μου κάνουν αυτό το …συναισθηματικό κλικ ρε γμτ, δεν μπορώ Radiohead, δεν μπορώ μοντέρνα αλτ-προγκ-πωςσκατάλέγονται φωνητικά, μ’αρέσει η μπλακ αλλά όχι η ντεθ πέρα από ντεθ, έχω παραμεγαλώσει για να ακούω θρας, σπάνια με πιάνει όρεξη και… ας μην συνεχίσω. ;p Από μπάντες που ψιλοαπέρριπτα και έγινα φαν μετέπειτα, μου έρχονται έτσι πρόχειρα οι Red Hot Chilli Peppers και οι Audioslave/Soundgarden.
Audioslave και εγω τους σνομπαρα μεχρι που ακουσα το like a stone και πρεπει να το ειχα ακουσει 20 ή 30 φορες ριπιτ την πρωτη φορα Τετοια πλακα ειχα παθει με αυτο κομματι, τη μουσικη και τους στιχους του. Και οι αλλοι δυο δισκοι τους ειναι πολυ καλοι, αλλα ειδικα το ομωνυμο audioslave ειναι δ-ι-σ-κ-α-ρ-α.
Death πρεπει να αρχισα να ακουω γυρω στα 5 χρονια αφου ειχα ξεκινησει με rock/heavy/thrash/power/prog κτλ και black αλλα 5 χρονια πιο μετα
ΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧ οκ, το άνοιξα σε φάση “ναι τι θα μας πεις κι εσύ που δεν ακούς το ένα και το άλλο” και ταυτόχρονα ανόρεχτα για τις τυχόν θρας μελωδίες που θα έσκαγαν, αλλά πέθανα στα γέλια