Τέλος πρώτης ακρόασης του δίσκου.

Preview: Πολύ πιο θεατρικός δίσκος, το πάνε ανά προς πιο soundtrack/world καταστάσεις, δοκιμάζουν και μερικά νέα, θα δούμε. Εντυπωσιάστηκα.

Το single πάντως που έβαλες είναι φανταστικό.

Εγώ δεν μπορώ να σταματήσω να το ακούω από χτες βράδυ, δεν μπορω να σταματήσω τις ανατριχίλες μου. Νιώθω περίπου όπως όταν ακουσα για πρώτη φορά το Yulunga από το Towards The Within το 1994, στα 16 μου.

Αυτό με φοβίζει λίγο

Εμπιστεύομαι τα αυτιά σας όμως, οπότε αναμένουμε!

Έξι χρονάκια ήταν αρκετά, αλλά δεν θα περιμένουμε πολύ ακόμη

Περί του προηγουμένου:

Philly HC

Δεν ξερω τι να πρωτοακουσω σημερα. Porcupine Tree; Regina Spektor; Ibrahim Maalouf; Hatis Noit;

Τελικα αρχισα με Coheed and Cambria

Κι εκεί που λες “ένα τσιγάρο και πάω για ύπνο” βάζεις να ακούσεις το νέο Alexisonfire - γκρουπ για το οποίο ξέρεις ελάχιστα πράγματα. Καταλήγεις να βάλεις ποτό, ενώ αναρωτιέσαι: δικαιούται το rock εν έτει 2022 να είναι τόσο πορωτικό, τόσο άψογο;

Δυστυχώς δεν… κάτι στα φωνητικά της, που ακούγεται κουρασμένη και καταπονημένη…

Θυμήθηκε τις ρίζες της, παίζει και τύμπανα μην ξεχνάμε

Σε μια περιεργή τροπή των γεγονότων, έπεσα πάνω σε αυτό το Bandcamp.

Οι The Same River λοιπόν είναι Ελλαδίτες, έχουν αρκετά στοιχεία από ένα είδος αγαπημένο στην χώρα(stoner), η χροιά του τραγουδιάρη μπορεί να φέρνει και λίγο στο Φαλλον στα καθαρά του, έχουν όμως μπόλικες άλλες επιρροές (βλέπε λίγο grunge, heavy/psych όπως λένε και οι ίδιοι), που τους αποσπάνε αρκετά από το φιλ-γκουντ-ελάτε-να-ροκάρουμε , ωραίοι και ταιριαστοί ήχοι στην κιθάρα.
Οι συνθέσεις αναπνέουν, ενώ τύμπανα και μπάσο είναι αρκετά μπροστά, δίνοντας έτσι μια ελαφρώς διαφορετική νότα στην παραγωγή (καλά μην φαντάζεστε κάτι εξωφρενικό).
Δεν ξέρω, μου άρεσε πάρα πολύ, πολύ ωραίο άκουσμα. Μπράβο στα παιδιά.

Πάμε ρε Νικόλα γαμώ το μπελά μου!!!
BLOODBATH - Zombie Inferno (Official Video)

Βρηκα αναφορές του εδω

Και εδώ

Και την κριτική στο site

Λοιπον, το Pathos μονοπωλεί τις ακροάσεις μου αυτές τις δύο μέρες, ένα ωραίο μείγμα doom/sludge/black/post , αλλά το πιο σημαντικό, συνθέσεις που αναπνέουν και πολύ καλές ιδέες, ωραία ριφ, ακουστικά πέρασματα και σημεία που σου μένουν και σε κάνουν να θες να ξανακούσεις το δίσκο.

Πολυ ωραια κυκλοφορια κ ανακαλυψη

Και κάπως έτσι ανεβάζουμε στροφές

βγηκε και νεος Paolo Nutini

Έτσι πρέπει.