Crippled Black Phoenix ‘’(Mankind) the crafty ape’'
Sorrows Path '‘The rough path of nihilism’'
Tiamat '‘Prey’'
Tiamat '‘Judas Christ’'
Tiamat '‘Skeleton skeletron’'
Hellshock ‘‘Only the dead know the end of war’’
Τους είχα δει σαπορτ στου Sanctuary. Εντυπωσιακοί και στο live, φωνάρα ο τραγουδιστής και αψεγάδιαστη διασκευή στο the edge of heaven
Αργησα λιγο,αλλα πρωτοακουσα το (Mankind)Τhe Crafty Ape στις αρχες της βδομαδας και εχει πεσει κι εδω τρελο λιωσιμο απο τοτε,εκπληκτικος δισκος και παλι.
Opeth, heritage
Kate bush, 50 words for snow
Queen, sheer heart attack
Riot, the priviledge of power
St.vincent, strange mercy
ΜΑΓΕΙΑ !!!
…στην αρχή οι [B]ΝΑΤΤΑΣ[/B] δεν μου’καναν το μεγάλο κλικ- αλλά τώρα κόλλησα άσχημα!!! 
Εκτός απ’το τελευταίο Socos που έγραψα στη σελίδα 197, λιώνω πάρα πολύ και το καινούργιο Die Antwoord :!:
…πολύ Cathedral+Asphyx…πάνε με την εποχή, και τα γεγονότα:):!:
Με την εποχή κ τα γεγονότα,κλαρίνα πρέπει να ακούμε…
Όντως κι εμένα μου άρεσε αρκετά το album, αν και δεν πολυακούω αυτό το heavy/doom στυλ.
On topic:
Hellshock ‘‘Shadows of the afterworld’’
Herbie Hancock-Maiden Voyage
Freddie King-My Feeling For The Blues
Το Into The Everflow την τελευταία βδομάδα και τελευταία και το Disconnected. Δηλαδή μπορώ και να πεθάνω.
ενταξει γαμαει!
θενκς σε worst enemy για ανελεητο σμπρωξιμο!
Into The Everflow, Bleeding - Psychotic Waltz
Disconnected - Fates Warning
Γενικά λιώνω τις δουλειές τους αλλά κυρίως αυτό το υποτιμημένο άλμπουμ.
Το Croweology είναι απολαυστικό άκουσμα, πολύ ωραίες εκτελέσεις
Σκέφτομαι να το πάρω κάποια στιγμή,είναι φοβερό άλμπουμ…Παρήγγειλα κάποια άλμπουμ τους,και σκέφτομαι να πάρω μετά Croweology και τα δύο “κακά” τους άλμπουμ.Θα δούμε…
Πράγματι υποτιμημένο! Όταν βγήκε η μπάντα είχε οριστικά πάρει την θέση της στον κόσμο όπου ανήκε και ξέκοβε με τους “ευκαιριακούς”: Οι Crowes όταν βγήκε το πρώτο άλμπουμ γνώρισαν μεγάλη εμπορική επιτυχία με το She talks to Angels, το Jealous Again, το Twice as hard, ακόμα και την διασκευή στο Hard to Handle του Otis Redding. To mtv έπαιζε κλιπάκια τους, ήταν εξώφυλλο στο Rolling Stone και γινόταν κουβέντα για το αν θα είναι οι επόμενοι Guns n’ Roses. Δεν τους ενδιέφερε όμως ιδιαίτερα αυτό. Η “ρήξη” με το mainstream ήρθε κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '90 με την κυκλοφορία του Three Snakes. Το άλμπουμ ήταν μέτριο, δεν έβγαλε χιτάκια (όπως δεν είχε βγάλει ούτε το Amorica που ήταν όμως δισκάρα), τα mainstream media τους γύριζαν την πλάτη. Όμως οι Crowes συνέχιζαν να κάνουν αυτό που ήξεραν καλά: Nα παίζουν γαμώ τα live. Και μάζευαν και κόσμο, γέμιζαν μεσαίου μεγέθους χώρους και συχνά απέφευγαν τα μέρη που συνήθως πάνε οι εμπορικές μπάντες και προτιμούσαν τις “φοιτητουπόλεις” της Αμερικής. Toυς είχα δεί σε εκείνη την περιοδεία και το set list δεν είχε καμία σχέση με το “να προωθήσουμε το 3 snakes”. Έπαιζαν ό,τι γούσταραν και τράβαγαν και μακρόσυρτα jams. To κοινό του mtv πήγαινε σπίτι, στις συναυλίες άρχισαν να μαζεύονται οι τρελαμένοι deadheads της jam σκηνής. Όταν βγήκε πλέον το By your side αυτή η μεταβατική περίοδος για τη μπάντα είχε ολοκληρωθεί. Το άλμουμ δεν υποστηρίχτηκε από την εταιρεία τους, με την τηλεόραση είχαν πλέον πάρει διαζύγιο…
Πράγματι! Ειδικά τα κομμάτια του πρώτου δίσκου τα έχουν ανανεώσει πολύ ευχάριστα!