Εγω δουλευω στα ΕΛΤΑ,μπορω και βλεπω τα δεμματα που στελνει ο Καργια στον Καναδα και η αφεντικινα μου ειναι γαματη!
[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“2”]Έχεις δουλέψει ποτέ; [/SIZE][/FONT]
Ναι.
.
[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“2”]10 μήνες ένσημα; [/SIZE][/FONT]
Γιατί πρέπει να έχεις 10 μήνες ένσημα για να συμφωνήσεις με Έλλανορ και να έχει κύρος η άποψη σου?
Το αφεντικο που ειχα ειναι γαματο.Μια φορα θυμαμαι του ειχα ζητησει ρεπο γιατι ειχε τσαμπιονς λιγκ και μου ειχε δωσει.
μείνε για πάντα εκεί!!! :lol:
Επισης μια αλλη φορα του ειχα ζητησει ρεπο γιατι ειχε το λαιβ των Paradise lost και τοτε μου ειχε δωσει.
Βεβαια του ειχα πει οτι ειχε γενεθλια ο πατερας μου
[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“2”]Όχι αλλά πρέπει να έχεις δουλέψει μια μέρα πριν γίνεις 26 για να έχει κύρος η άποψη σου στο θέμα του… πως είναι να δουλεύει κανείς.
Α! Και επανάσταση ποτέ δεν ήταν το να κάθεσαι στον καναπέ να τρως πατατάκια και να πληρώνουν για όλα οι γονείς σου.[/SIZE][/FONT]
Λαρόκα, μου φαίνεσαι λίγο εκνευρισμένη και δεν ξέρω το λόγο, για αυτό και δεν απαντώ όπως σκόπευα. Θα ήθελα όμως να ακουσω ποια είναι η άποψη σου επί του θέματος και με τι διαφωνείς
Εγω ειχα μια αφεντικινα που ηθελα να της βγαλω τα φρυδια με το τσιμπιδακι! :oops:
Λέγε ο,τι θες, εγώ ό,τι ήταν να πω το είπα, και όποιος συμφωνεί. Αν κάποιοι νομίζετε πως το νόημα όσων έγραψα είναι “μη δουλεύετε”, ή “να εξαρτιέστε απο τους γονείς σας”, ειλικρινά, δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνει ο οποισδήποτε διάλογος, γιατί δεν μπορείτε ούτε το παραμικρό απ’ όσα λέει ο άλλος. Και δε θέλω να γράψω πάλι αναλυτικά κατεβατά, για να μου απαντήσουν με φρασούλες.
Το νόημα όσων είπα είναι το ΚΥΝΗΓΙ. Αν αυτό συνεπάγεται εναλλαγή εργασιών για κάποιον απο τα 20 του, για να πετύχει αυτό που θέλει (π,χ ανεξαρτησία, ή να βρει αυτό που του ταιριάζει), ή μακροχρόνιες σπουδές για άλλον με όποιον τρόπο διευκολύνει αυτό το όνειρο του, αυτό δεν έχει σημασία. Το παν είναι να θέτεις στόχους. Η ζωή δε τελειώνει στα 20 ή τα 25.
Μη με αναγκάσετε να γράψω κι άλλα, δε θέλω. Ειδικά αν ο άλλος έχει νεύρα για άγνωστους λόγους και δε λέει να καταλάβει τι λες.
Ματς μουτς, την κάνω.
Το δικο μου αφεντικο ακουει Muse και ειχαμε παει κι οι 2 στην συναυλια, αν και το καταλαβαμε μετα.
ο δικος μου αφεντικος μυριζει ωσαν ασβος…
Δεν πλησιαζεται το γραφειο του λεμε…
Μαλλονδεν του εχει μιλήσει κανεις για το Rexonna ή για το …νερο!!!
Επί του θέματος, το δικό μου το αφεντικό είναι πολύ καλό, είναι Πανθρακικός, ακούει στο όνομα Ηλίας και μας επιτρέπει να τσιμπάμε τα μάγουλα του Κόζυ. Είμαι τόσο ευχαριστημένος, που τις προάλλες είχα πρόταση απο τους Chicago Bulls και την απέρριψα γιατί μόνο εδώ μπορώ να μεγαλουργήσω.
Επίσης μου επιτρέπει το αφεντικό να είμαι όσο emo θέλω και μάλιστα μου προτείνει και emo μουσική να ακούω. Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω σαν το αφεντικό μου, αλλά λίγο περισσότερο emo. Αυτός ακούει Manowar :oops:
Ζήτω οι Manowar
[FONT=“Comic Sans MS”][SIZE=“2”]Με είδατε να διαφωνώ σε κάτι…;
Απλά μου φαίνεται περίεργο κάποιος που δεν έχει δουλέψει ούτε μια μέρα τα τελευταία 26 χρόνια , τους τελευταίους 10 μήνες δε ξέρω τι κάνει πέρα από το εμφανές του moderating, να μας λέει δε ξέρω πόσες φορές την αποψή του σε ένα τόπικ για… εργαζόμενους και το άχτι τους… και να μας λέει να… επαναστατήσουμε ενάντια σε δε ξέρω τι… το δημόσιο ,το κατεστημένο ή ότι…! Είναι αστείο.
[/SIZE][/FONT]
εισαι ΘΕΑ αγαπη μου,
με την καλη εννοια παντα!!!
Αν απευθύνεσαι σε μένα, ειλικρινά, το μόνο που βγάζεις με το ποστ σου είναι θυμός και κάποια άλλα στοιχεία, χειρότερα, τα οποία δε μπορώ να πω.
Αλλά αφού επιμένεις σε αυτό το υφάκι, θα το υιοθετήσω και γω με χαρά μου.
Ο τύπος στον οποίο αναφέρεσαι που τολμάει να έχει άποψη και να την εκφέρει πέραν του να ασχολείται με το φόρουμ τους τελευταίους μήνες κάνει και κάτι άλλο: δεν ασχολείται με μικρά νευριασμένα κορίτσια που βγάζουν ξαφνικά μέσα σε μια μέρα δε ξέρω και γω πόσα απωθημένα.
(και ΌΧΙ για το αφεντικό τους, όπως λέει το τόπικ).
Ο τύπος αυτός τολμάει να έχει άποψη και να τη στηρίζει καθώς ζει τη ζωή του με τον δικό του τρόπο και δε θα δώσει αναφορά ούτε σε σένα, ούτε σε κανέναν γι’ αυτό. Έχει κάνει δουλειές στο παρελθόν, όχι απαραίτητα με ένσημα, και έχει αφιερώσει χρόνια σε πολύ διάβασμα, σπουδές και άλλα. Και αντιμετωπίζει με πολύ θετικό τρόπο όλους εκείνους που πάνε σε πανεπιστήμια, και συνεχίζουν τις σπουδές τους, έχοντας ως όνειρο την επιστημονική έρευνα για παράδειγμα, κάτι που σε μια χώρα σαν αυτή που ζούμε (που ένας οδηγός λεωφορείου, χωρίς πτυχία, χωρίς τίποτα μπορεί να βγάζει περισσότερα λεφτά) μόνο στη θέση που της αξίζει δε βρίσκεται, με την ανεργία και όλα. Ποτέ δε θα πει κακή κουβέντα για οποιαδήποτε επιλογή κάποιου πάντως, όσο αυτή πηγάζει απο μέσα του.
Πιάσε στα χέρια σου ένα μολύβι και τόλμα να δημιουργήσεις κάτι. Αποφάσισε να αφιερώσεις το σκοπό της ζωής σου στην προσωπική έκφραση. Πάρε την απόφαση να ασχοληθείς σοβαρά με αυτό, και βγες έξω σε αυτή την κοινωνία του βολέματος. Μια απόφαση που δε σου εξασφαλίζει ούτε δημόσια, ούτε ένσημα, τίποτα, ποτέ. Μόνο την ικανοποιήση του να κάνεις αυτό που αγαπάς και μια ελπίδα πως κάποτε μπορεί να το κάνεις πολύ καλά αυτό. Και αποφάσισε πως θες να ζήσεις απο αυτό. Κάνε το, δες την ομορφιά του να σε πατάνε απο παντού σε αυτό τον κόσμο των αδηφάγων ανταγωνιστών, και έλα μετά να μου πεις για ένσημα, γλύκα.
Ωστόσο ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, γιατί είναι ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΡΟΜΟΣ.
Το κακό με κάποιους είναι πως δε σέβεστε τις προσωπικές επιλογές του άλλου, ούτε μπορείτε να δείτε τους κινδύνους που περικλείουν. Γιατί όταν εσείς θα είστε εξασφαλισμένοι και “ενταγμένοι” στα 30 σας, αυτοί θα προσπαθούν. Και μετά, και μετά. Μέχρι να καταφέρουν αυτό που θέλουν. Κάτι που μπορεί να πάρει μια ζωή. Παραπονιέστε για το “βόλεμα τους” ενώ στην ουσία απλά προβάλετε σε αυτούς τη δική σας επιθυμία να βολευτείτε. Ήδη απο τα 20 σας.
Η επανάσταση, που αναφέρω και την οποία αρνείστε να δείτε, είναι εκείνη του να επιζητάς διαρκώς το καλύτερο για τον εαυτό σου. Για άλλους είναι μια δουλειά στα 20, για άλλους είναι πτυχία ως τα 30. Το οτι κάποιοι θα το πηγαίνατε στον συνδικαλισμό και την αριστερά φανερώνει για άλλη μια φορά πως μάλλον σας κουράζουν όσα γράφω και δε τα διαβάζετε.
Λίγος σεβασμός στις επιλογές του άλλου λοιπόν. Γιατί ακόμα και αν αυτός στο παρόν μπορεί να φαίνεται “βολεμένος”, ο δρόμος που ακολούθησε θέλει κότσια και δεν είναι καθόλου εύκολος. Ελάτε και σεις, αν θέλετε. 