Δεν θέλω να είμαι εριστικός και να πω και για την γκοφρέτα, ΡΕ ΓΕΡΟ, αλλά οι σοκολάτες με cake και με ΚΡΕΜΑ ΚΑΚΑΟ αντί για πραλίνα ή σοκολάτα υγείας (aka ΣΟΚΟΛΑΤΑ) είναι σαν να θες να ακούσεις τίμιο, ατσάλινο, βαρβάτο χεβυ μεταλ και να βάζεις τον τελευταίο δίσκο των Luca Turilli’s Rhapsody.
Οκ, θα πω και για την γκοφρέτα. Καλή αλλά έχει περάσει η μπογιά της. Πώς να ενθουσιαστείς μαζί της; Γλυκό εκτός των καιρών του. Σαν μια ταινία που σε είχε ενθουσιάσει όταν ήσουν μικρός, για τα επόμενα 15 χρόνια έχεις φάει στη μάπα τόσες αντιγραφές της και τώρα που την ξαναβλέπεις αναρωτιέσαι τι σου άρεσε ιν δε φερστ πλεης. Πού είναι το ΤΣΟΚΟΛΕΤ ΕΞΠΛΟΖΙΟΝ που επιζητούμε;
Για το Λάκτα Κέηκ θα πω μόνο ότι εξαρχής ο παραλληλισμός είναι άκυρος καθότι αν θες ατσάλι απλά τρως Priest π.χ. (aka ακούς σκέτη Ion ή το πολύ αμυγδάλου), ενώ εδώ εκ των προτέρων η διάθεση είναι να φας διαφορετικό άκουσμα, οπότε ακούς διαφορετικό γλυκό. Π.χ. πειραματικό folk rock, baroque/dream pop ή κάτι τέτοιο. Με όλα αυτά που ακούς, παλιοτσουτσέκιον, θα πρεπε να το ξέρεις αυτό. Που θα μας πεις και για ατσάλια, αναιδέστατε :!:
Όσο για τις γκοφρέτες, απλά κόβω την κουβέντα με όσους, ως προείπα, δεν ξέρουν να εκτιμούν τον made in heaven συνδυασμό σοκολάτας - μπισκότου και τα λοιπά και τα ρέστα - είναι σα να προσπαθείς να συζητήσεις για σινεμά με άτομο που δεν του λέει τίποτα ο Ακίρα Κουροσάβα λ.χ. Και άμα θες ΤΣΟΚΟΛΕΤ ΕΞΠΛΟΖΙΟΝΣ τρομάρα σου, τράβα φάε κάνα σουφλέ σοκολάτας και ΠΑΡΑΤΑ ΜΑΣ.
η λάκτα τελείωσε όταν σε κείνη τη διαφήμιση πριν 20 χρόνια έβαλε τη γκόμενα να του σπάει τα βινύλια! εφιάλτες έβλεπα, χαλάλι οι υγείας τόσα χρόνια από τότε… :lol:
Άμα ο άνθρωπος ξέρει από καλό λάδι…Η τελειότητα υπαγορεύει μόνο Lacta με μπισκότο, κέικ κλπ και ποτέ σκέτη γιατί σε λιγώνει. Εναλλακτικά ΙΟΝ αμυγδάλου για να ξεχωρίσουν οι άντρες απ’ τα αγόρια και 3bit γιατί έχει κάτι το μερακλήδικο. Οι υγείας δεν είναι σοκολάτες. Συνομωσία του διαόλου με την μυτερή του την ουρά είναι.
Η 3bit δεν έχει τίποτα το μερακλίδικο, χάλι μαύρο είναι. Και σοκολάτα, και μπισκότο, και κρέμα; Το γάμησες ρε μάστορα. One basic component too many και εν τέλει υπερβολικά γλυκό το αποτέλεσμα. Γι’ αυτό λοιπόν, γράφουμε στον πίνακα 100 φορές για εμπέδωση, τον Χρυσό Κανόνα της σοκολάτας: μπορείς να κάνεις ό,τι συνδυασμό θέλεις - σοκολάτα με μπισκότο, με κρέμα, με λευκή σοκολάτα, με πραλίνα, με αμύγδαλα, με φουντούκια, με φρούτα, με αλκοόλ, ό,τι θες λέμε - ΑΛΛΑ ΠΟΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΥΟ ΑΠ’ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. Επιτρέπεται μία και μοναδική εξαίρεση: ο συνδυασμός τριών υλικών στον οποίο όμως τουλάχιστον το ένα απ’ αυτά είναι όσο πιο understated και έχει όσο πιο ελαφριά χροιά γίνεται, ώστε να προσθέτει διακριτικές πινελιές στο τελικό αποτέλεσμα αντί να προσπαθεί να επιβληθεί. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που στέφθηκε από απόλυτη επιτυχία: μπισκότα Παπαδοπούλου με (λίγη λέμε!) σοκολάτα και πορτοκάλι. Θρίαμβος.
Την αδικείς πάντως τη 3bit άλλωστε και η κρέμα που έχει είναι τόσο ουδέτερη που λίγη συνεισφορά έχει στο τελικό αποτέλεσμα, άρα μέσες-άκρες καταλήγουμε στο δίπολο σοκολάτα-μπισκότο. Που γαμάει
Μεγάλη αλήθεια το άνωθεν. Γενικά, όπου ΚΡΕΜΑ ΚΑΚΑΟ (μπρρρρρρρρρρ…) μα-κρι-α. Ξυπνάνε μέχρι και εφιάλτες με 7days κρουασανάκια γεμιστα με… αυτό το πράμα.
Ε βέβαια. Αυτά τα μπισκότα btw είναι τόσο θεϊκά που τα αντέγραψε κι ο Παυλίδης και έβγαλε τα αντίστοιχα δικά του σοκολατοπορτοκαλένια. Με τη διαφορά βέβαια ότι τα γνήσια, τα Παπαδοπούλου, συνέχισαν πάντα να είναι μια σκάλα πάνω, ώστε οι απομιμήσεις κατέληξαν να είναι ένα υποκατάστατο αντίστοιχο της 7up όταν δεν έχει Sprite ένα πράμα.
Δεν ξέρω αν την αδικώ τη 3bit (έχω να τη φάω και χρόνια), πάντως αυτό που θυμάμαι είναι ;ότι της έριξα Χ ακριβώς επειδή αυτή η κρέμα έβγαζε μάτι στη γεύση και έκανε όλη τη μπάρα [U]υπερβολικά γαμημένα γλυκιά[/U]. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μπορεί και να ήταν διακριτική στη γεύση αλλά κοίτα να δεις ποιό είναι το πρόβλημα, μιλάμε για σοκολάτα με ΠΟΛΥ μπισκότο και ΠΟΛΛΗ κρέμα. Ήττα απ’ τα αποδυτήρια δηλαδή. Αυτός είναι άλλωστε κι ο λόγος που αυτή η ηλίθια Σνίκερς για μένα πάντα ήταν μια αποτυχημένη εκδοχή της Μαρς - μια Μαρς μολυσμένη από αυτά τα σπαστικά φυστίκια που ΠΟΙΟΣ ΣΟΥ ΕΙΠΕ ΡΕ ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙΣ ΣΤΟ ΜΕΙΓΜΑ ΣΟΚΟΛΑΤΑΣ - ΚΑΡΑΜΕΛΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΑΛΑΣΕΙΣ ΟΛΟ.
Πάντως για να συνεχίσω για τη Λάκτα, πραγματικά είναι ο Παναθηναϊκός της σοκολάτας: παροιμιώδης αστάθεια, λαμπρή ύλη που συνήθως χαντακώνεται από άθλιες εκτελέσεις, συνολικά ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο. Και δε βγάζεις άκρη γιατί έχουν βγάλει και ένα σωρό πράγματα οι χαμένοι. Και ενώ έχουν βγάλει έπη όπως η γκοφρέτα ή το choco cake και θες να φωνάξεις “Λάκτα σ’ αγαπώ, αιώνια σκλάβος σου”, έχουν βγάλει και αδιανόητα εκτρώματα όπως εκείνη η αποτυχία με τις καραμελένιες “κάψουλες” ή ό,τι σκατά ήταν, ή όπως αυτό εδώ το πράγμα
που απορώ ποιός διαταραγμένος εγκέφαλος κατέβασε αυτή την ιδέα, και ποιά εξίσου αρρωστημένα μυαλά συμφώνησαν και είπαν “ναι, θ’ αρέσει πολύ στον κόσμο, πάμε” :!:
Σε άλλα νέα, όποιος δεν εκτιμάει τη σοφιστικέ οργασμική απόλαυση της σωστής, πικρής σοκολάτας υγείας να λιώνει στο στόμα, δεν θα 'πρεπε να γράφει εδώ. Αλήτες.
Επίσης, πάντα αναρωτιόμουν ποιός έπαιρνε αυτά όταν ακριβώς δίπλα στο ράφι υπάρχουν ακριβώς τα ίδια αλλά με βατόμουρο. Θα μάθετε μπαλίτσα εδώ πέρα ε.
Και για να είμαστε οντόπικ, από λάκτα τσιμπάμε αυτήν όταν βρίσκεται μπροστά μας:
Εγώ ως κλασικός ανώμαλος, βέβαια, τρώω με τη σέσουλα τις κουβερτούρες του Παυλίδη όταν σκάνε μύτη στο σπίτι. Δεν ξέρω, αν πικρίζει ελάχιστα η σοκολάτα στα αρχικά στάδια και μετά ανακαλύπτεις ότι ΜΑΛΑΚΑΕΙΝΑΙ100%ΣΟΚΟΛΑΤΑΗΓΕΥΣΗ είναι κάτι αντίστοιχο με εκείνη τη φορά που μικρός είπα “κοτόπουλο και λιαστή ντομάτα στην πίτσα; Αυτό ακούγεται ηλίθιο”.
Επίσης κανένα νόημα στη λάκτα μερέντα (υπερβολικά λιγωτική και τελειώνει πιο γρήγορα από ένα βαζάκι μερέντα), ενώ ποτέ δε μου άρεσε ο συνδυασμός σοκολάτα πορτοκάλι.
Όποτε τυχαίνει να περνάω από το αεροδρόμιο της Ρώμης, κάνω πιο πλούσια την εταιρεία που φτιάχνει π.χ. την παρακάτω σοκολάτα (για τους λάτρεις της πραγματικής σοκολάτας… από 75% και πάνω κακάο!):
Υπάρχει και η παρακάτω, που είναι μόνο για τολμηρούς!
πάντως αφού γουστάρετε τον έρωτα σοκολάτας/μπισκότου ή/και ξυροκάρπια αφήστε αυτές -της μαζικής παραγωγής- ντεμέκ καταστευές και απλά σκάστε τα σε ένα καλό (καλό όμως) ζαχαροπλαστείο για να βρείτε πράγματα σωστά… μιας και ταξίδια στο βέλγιο για σωστές σοκολάτες δε προβλέπονται στο προσεχές μέλλον…
[/SPOILER]