20:30 ? Ανοίγουν οι Πόρτες
· 21:15 ? Human Asteroid
· 22:10 ? Mahakala
· 23:00 ? Trouble
Ανατριχίλα απ’την κορφή μέχρι τον πάτο στο 1:40.
Trouble από άλλο πλανήτη σήμερα.
Όσοι δεν ήρθαν…
Καλά άστο καλύτερα.
Αν και με 9 μερες καθυστερηση ας γραψω και εγω για το live. Ενα live που το περιμενα πως και πως και περασα πολυ ωραια, αλλα εχω αρκετα παραπονα που δεν με εκαναν να το ευχαριστηθω οσο θα ηθελα.
Μπηκα στο μαγαζι οταν επαιζαν οι Mahakala που ηταν θετικοι παρα τον οχι και τοσο καλο ηχο. Ο κοσμος απο οτι φανηκε δεν τους ηξερε, αλλα αυτοι δεν πτοηθηκαν και επαιξαν με ορεξη.
Οταν εφτασε η ωρα των Trouble και αρχισε να παιζει η εισαγωγη του The Tempter το κοινο ζωντανεψε και ηταν εκδηλωτικο καθολη την διαρκεια του set τους. Θα ξεκινησω με τα αρνητικα. Πρωτον υπηρχε ανακοινωση οτι η μπαντα θα παιξει ολοκληρο το ντεμπουτο της το Psalm 9 λογω των 30 χρονων απο την κυκλοφορια του. Που ειναι λοιπον το Tales Of Brave Ulysses η διασκευη στους Cream? Και αντε αυτο ηταν bonus και λειπει απο την αρχικη εκδοση του δισκου αλλα δεν επαιξαν ουτε το The Fall Of Lucifer και κυριως την κομματαρα Victim Of The Insane… Οποτε δεν επαιξαν ολο το ντεμπουτο. Τα υπολοιπα κομματια του setlist ηταν ολα ενα και ενα, τα υπολοιπα 6 απο το Psalm 9, Flowers, Wickedness Of Man, At The End Of My Daze, R.I.P., All Is Forgiven καθως και την 3αδα When The Sky Comes Down, Paranoia Conspiracy και Hunters Of Doom που ειναι με διαφορα τα 3 καλυτερα κομματια του τελευταιου μετριοτατου στο συνολο δισκου τους The Distortion Field. Επισης ειχαμε και διασκευη στο Supernaut των “πατεραδων” τους Black Sabbath. Το setlist λοιπον φοβερο αλλα με τεραστιες ελλειψεις. Μα ουτε [B]ΕΝΑ[/B] κομματι απο το Manic Frustration??? Πως γινεται αυτο? Φαουλ κυριοι. Επισης η διαρκεια της εμφανισης τους ηταν περιπου 1 ωρα και ενα 15λεπτο, σε δικη τους headline εμφανιση περιμενα να παιξουν τουλαχιστον μιαμιση ωρα. Και τελος ξενερωσα που ο κοσμος ηταν σχετικα λιγος, γυρω στα 200 ατομα. Ξεραμε οτι η συναυλια δεν τα πηγαινε καλα στην προπωληση και κινδυνεψε να ακυρωθει και παλι καλα που δεν εγινε οπως εγινε με τους Entombed. Αλλα περιμενα κατι παραπανω εστω και την τελευταια στιγμη.
Αρκετα με τα αρνητικα ομως παμε στα θετικα. η μπαντα για οση ωρα ηταν πανω στην σκηνη πραγματικα δονουσε το συμπαν ολακερο… Δυνατο και στιβαρο το rhythm section με τον Mark Lira στα ντραμς και την stonero-μορφαρα Rob Hultz στο μπασο. Ο Kyle Thomas εξαιρετικος με φωναρα, ωραια σκηνικη παρουσια και καλη επικοινωνια με τον κοσμο. Ορεξατος με το λογοτυπο των Trouble tattoo στο μπρατσο του φανηκε να γουσταρει καργα και ο ιδιος. Καμμια σχεση με την awkward αισθηση και το αταιριαστο που μου εβγαζαν οταν τους ειχαμε δει το 2011 με τον Kory Clarke. Κολλαει υπεροχα με την μπαντα και ειναι αξιος αντικαταστατης του Eric Wagner. Οσο για το κιθαριστικο διδυμο-φωτια των Bruce Franklin και Rick Wartell τι να πει κανεις? Οι τυποι το 'χουν ακομα και οι κιθαρες υποφερουν στα χερια τους. Μεγαλη μορφη με το μουστακι, την μπαντανα και ολες τις κινησεις του πανω στην σκηνη ο Bruce, πιο χαλαρος και cool-αριστος ο Rick. Οι πρωταγωνιστες της βραδιας με ανεση τα 2 original μελη της μπαντας μας εδειξαν πως πρεπει να παιζονται τα βαρια και ασηκωτα riff με τον σωστο τροπο. Δεος. :respect:
Μια τρομερη συναυλια που ειχε τα φοντα να αποκτησει πιο μυθικες διαστασεις αν ηταν καποια πραγματα διαφορετικα. 20λεπτα παραπανω να επαιζαν και θα ηταν αλλη η αισθηση…
Ευχομαι να κυκλοφορησουν γρηγορα καινουριο δισκο και να μας ξαναρθουν το συντομοτερο αν και φοβαμαι πολυ οτι αυτο θα ειναι δυσκολο πλεον μετα την μικρη προσελευση κοσμου…
Άντε βρε γατάκι που ήθελες και Manic Frustration.
Να ήσουνα το ‘06 στο Γκαγκάριν ν’ άκουγες και το Memory’s Garden σου, και το Touch the Sky σου και απ’ όλα σου!
Δεν ημουν ομως και ηθελα να τα ακουσω τωρα… Τεραστιο λαθος να μην παιξουν τιποτα απο την δισκαρα.
Cheers σε σενα και τον Angmar που πωρωνομασταν διπλα διπλα.
Άκου φίλος, στο είπα κι από κοντά, ΟΤΑΝ ΣΚΑΣ ΜΥΤΗ ΣΤΟΥΣ TROUBLE ΜΕ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ CANDLEMASS ΔΕ ΣΕ ΠΑΙΡΝΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ :!:
Και σου εξηγησα, ειναι αδελφα σωματεια… Αλλωστε οπως ειχε πει και ο Leif “νομιζα οτι οι Candlemass ειναι η πιο βαρια μπαντα του κοσμου, μεχρι που ακουσα τους Trouble…” Και τσεκαρε και ποιος κανονισε και σκηνοθετησε και το Live In Stockholm dvd των Trouble. 
Να στο θέσω αλλιώς: σε live Candlemass όχι απλώς πας με μπλουζάκι Trouble αλλά το μοστράρεις κιόλας σε φάση “ναι ρε ΔΕΥΤΕΡΟΙ, εγώ είμαι με τους ΠΡΩΤΟΙ, μ’ αυτούς που σας ΓΑΜΑΝΕ”. Σε live Trouble Ε ΔΕΝ ΠΑΣ ΜΕ ΜΠΛΟΥΖΑΚΙ CANDLEMASS ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ
ΟΥΓΚ
CANDLEMASS>TROUBLE χωρις να θελω να σε στεναχωρησω…
Yeah, in your dreams, bitch
Θα σου πω 3 λογους. Πρωτον Epicus, δευτερον Doomicus και τριτον Metallicus. Και να θες και αλλον εναν λογο αυτος ειναι Nightfall. Nuff said…
Candlemass >>>>>>>>trouble
Οι Candlemass εχουν το Epicus, αλλα οι Trouble εχουν συνολικα πιο δυνατη δισκογραφια.
Διαφωνω αλλα γουστα ειναι αυτα. Αλλωστε προκειται για 2 doom metal μπαντες που ομως περα απο τα βασικα χαρακτηριστικα του doom οπως τα ορισαν οι “πατεραδες” και των 2 Black Sabbath εχουν διαφορετικα στοιχεια σε διαφορετικη δοση στον ηχο τους. Πιο επικοι οι Candlemass, πιο ψυχεδελικοι και stoner-οειδης στην πορεια οι Trouble. Απο εκει και περα ειναι θεμα γουστου. Εγω προτιμω με διαφορα τους Candlemass σε ολους τους τομεις, ηχητικα, δισκογραφια, συναυλιες, συνεπεια, αλλα αν το παμε μονο στην δισκογραφια τοτε θεωρω οτι και οι 2 μπαντες εχουν φοβερη δισκογραφια αλλα οι Trouble δεν εχουν ουτε Epicus Doomicus Metallicus, ουτε Nightfall…
και τι σημαινει αυτο? εχουν Psalm/Skull και Run To The Light και εχουν εμπορευτει λιγοτερες πατατες απο Candlemass…anyway, ακυρο thread και ακυρη συζητηση…