δεν εχω παψει να τ’ ακουω απο χτες.
αυτο που κανει ο κζραλ μεταξυ απαγγελιας και θρηνου ειναι κατι το διαστημικο, το γνωριζαμε απο vbe αλλα εδω εχουν ξεφυγει ολοι, ΜΑ ολοι.
το ντραμμιν του Sjurso, οπως και στο καρχαρτ, ειναι τζαζιαρικο και ιδιαιτερο. τα ριφφς σε βιδωνουν στην καρεκλα με αεροτροχο φλεξιμπλ πιστολε.
γενικα το ολο κονσεπτ βγαζει εναν αρνητισμο ανεπαναληπτο και το Strange Calm σου κλειδωνει τι διαθεση για το οτιδηποτε.
εγώ που δεν το ακούω συνέχεια όπως ο αποπάνω δεν έχω πιάσει ακόμα το feeling του δίσκου, αλλά θα τον ακουω τουλαχιστον απο μια φορά την ημέρα και θα 'ρθω χαρωπά να λέω κι εγώ πόσο γαμάει.
Ρε μάγκες που το βρήκατε; Πείτε μου και μένα.
Να υποθέσω ότι ακόμα δεν κυκλοφόρησε επίσημα, ε? :-k
στις 10 του νοεμβρη ακουγεται.
τελικα ειναι πολυ φευγα να πουμε. μπεστ αλμπουμ για το 2008.
Δεν εχω κατασταλλαξει στο αν προκειται για κατι πολύ καλό, ή για κάτι που θα ακούω και μετα απο 10 χρόνια.
Αρκετά βαθύ και εγκεφαλικό, είναι αφιλόξενο για ακροατές που θέλουν hit-άκια, χρειάζεται χρόνο ν’ αφομοιωθεί, όπως ένα ποίημα. Το album αυτό επανακαθορίζει την μελαγχολία.
Ότι πρέπει για μουσικόφιλους. Θέλει πολύ ψάξιμο και μ’ αρέσει που είναι απελευθερωμένα από φόρμες,…:!:
Πότε θα το φέρουν τα δισκάδικα επιτέλους;;;;
Όχι ιδιαίτερα στο στυλ, αν και με κάθε ακρόαση το γουστάρω περισσότερο. Αυτό το As Virulent As You μου έχει πάρει την ψυχή. Μιλάμε για τρελό λιώσιμο…
Μάγκες το άκουσα τελικά το δισκάκι και παρ’ όλο που είμαι μόλις στη δεύτερη ακρόαση, μπορώ ήδη να πω με μια σχετική σιγουριά ότι πολύ δύσκολα θα απογοητευτώ και όσο περισσότερες φορές θα το ακούω, τόσο περισσότερο θα γουστάρω. Γενικά δε μου φαίνεται ότι έχει και πολλές διαφορές με το “Carheart”, αλλά αυτό μάλλον καλό είναι… όλα είναι στη θέση τους και γενικά ο Carl Michael είναι μάλλον σε τρελή συνθετική φόρμα. Ειδικά εκείνο το τελείωμα του “Strange Calm” (αν δεν κάνω λάθος) με κείνη τη μελωδία που κλείνει το δίσκο, σε σφάζει με το βαμβάκι, διαμάντι λέμε…
bump!
Ειχα υψηλες προσδοκιες. Δε τις εφτασε.
Παρα πολυ ωραιος δισκος, αλλα το Carheart εχει περισσοτερο ψωμι.
Bump! Aπ τη μερα που το πηρα το χω ακουσει καμια ντουζινα φορες.
Ειναι τρομερος δισκος. Αλλα και πολυ δυσκολος. Η δυσαρμονικοτητα του θελει πολυ εξοικιωση, που δεν την εχω (εχω ακουσει μπλακ, αλλα οχι τοσο πολυ). Οσο περισσοτερο τον ακους, τοσο καλυτερα. Τα φωνητικα παντως τα σπανε, βγαζουν απειρο συναισθημα. Και η rhythm section υποστηριζει τις πανεμορφες κιθαρες. Δεν εχω καποιο αγαπημενο κομματι, αλλα ξεχωριζω τα 5 πρωτα και το τελευταιο. Α, και καποια ριφακια με 70ς τεχνοτροπια σκιζουν:wink:
το τελευταιο εχει το καλυτερο virus ριφφ εβερ.
περιπου τα πραματα ειναι οπως τα λεει και ο ανγκμαρ. δεν ειναι καλυτερο απ’το καρχαρτ με τιποτε.
αλλα ενα απλα “μη καλυτερο του καρχαρτ” αλμπουμ, ειναι καλυτερο της χρονιας 2008, κατι τετοια μονο νορβηγοι τα καταφερνουν.
Το Strange Calm βασικά είναι Ved Buens Ende.
ναι, αλλα βαηρουζιστικα παιγμενο.
Ποτε δεν ακουγα Virus συνεχεια.Προτιμουσα να ακουω το αλμπουμ καποιες “περιεργες” και “ιδιαιτερες” στιγμες.
Δεν ειναι μουσικη για να ακους οταν χαζευεις στο ιντερνετ ή οταν μιλας στο μσν.
Ο δισκος ειναι εξαιρετικος,εχει τραγουδαρες,πολυ καλη παραγωγη και γενικα ενας worth to buy δισκος.
Σοφά μιλάει ο Red. 
Και ναι, μάλλον το βρίσκω ανώτερο του ντεμπούτου. :!:
…να προσθεσω παντως οτι ο δισκος μου αρεσει πολυ, ε. Το ενα δεν αναιρει το αλλο. Εχω ηδη καβατζωσει το digi σε φιλικη τιμη, περιμενω να περισσεψει κανα φραγκο να το παρω.
Φιλικοτερη των 14? Εγω τοσα εδωσα…
ε, βασικα 11 απο ιδιωτη.