Μισός αιώνας συμπληρώνεται σήμερα από την κυκλοφορία του καταπληκτικού Warrior on the Edge of Time, με το πανέμορφο εξώφυλλο και artwork του! .
Τελευταίος δίσκος της “χρυσής” εποχής των Hawkwind όπως και τελυεταία παρουσία του Lemmy μαζί τους, με την συνθετική συνεισφορά του να περιορίζεται αυτή τη φορά στην β’ πλευρά του Kings of Speed single. Το εν λόγω κομμάτι είχε τον τίτλο Motörhead που έμελλε να είναι το όνομα του νέου του συγκροτήματος μετα την αποπομπή του απο τους spacehawks με αφορμή το γνωστό επεισόδιο στα καναδέζικα σύνορα!
Αληθινός
Άγνωστο γιατί, αλλά εκεί που καθόμουν άρχισα να μουρμουράω το ρεφρέν του Evil Eyes. Αναπόφευκτα ξέθαψα μετά από πολύ καιρό το δίσκο, λοιπόν.
Και ένα unpopular opinion: Το One Night In The City είναι το αγαπημένο μου DIO κομμάτι.
Σιγουρα οχι για εμενα, αλλα το σιγοτραγουδουσα απο Παρασκευη ως Δευτερα, καθε μερα, οταν περπατουσα το βραδυ στη Ρωμη.
Ο δισκος γενικως ειναι το κατι αλλο, με Mystery + We Rock + ομωνυμο + Evil Eyes + Egypt + I Speed + One night να κεντανε, καθενα με το στιλ του μαλιστα.
ΠΕΣΤΑ ![]()
Και ομώνυμο, ΟΚ.
Και Χολυντάιβα.
Σταματάω.
Ον τόπικ:
Ψεύτικος…
Και για να είμαι ον τόπικ, όσοι δεν έχετε ακούσει αυτό το διαμαντάκι του συμφωνικού 90’ς black metal κάντε τη χάρη στον εαυτό σας
︎ Ode To The Nightsky | Mundanus Imperium | Soulseller Records
Μην είσαι τέτοιος ![]()
Το εν λόγω το κατατάσσω στους χαμένους ύμνους των 80ς. Ξεσηκωτικό, διασκεδαστικό heavy metal με απίστευτα δεύτερα (και πρώτα, ναι) φωνητικά, λαμπερά leads και σχετικά απροσδόκητη δομή για τα δεδομένα του ύφους τους.
Γενικά τσεκάρετε τον δίσκο, γ(κλ)αμάτο heavy metal που προσφέρει άκοπα κέφι και διασκέδαση. Νομίζω κάποτε είχα γράψει δυο λόγια κιόλας. Ή θυμάμαι λάθος. Δεν είμαι σίγουρος. Oh well!



