Όπως και το Chapter 4, είναι εμπνευσμένο από την αδελφοκτονία του Κάιν…και είναι κομματάρα!
Κάτι διαφορετικό λοιπόν αυτήν την Παρασκευή στο Τζόνυ.
Με το πρωτοΣαββατιατικο ραντεβού της επόμενης ημέρας (Σάββατο 7/6) να διατηρείται στο γνωστό πανδαιμόνιο -μετσολ-μεχρι-οσο και οπου παει-
προσθετουμε και την “οπσιον” της ατμοσφαιρικης ημερας, ενα αφιερωμα που ηθελα απο καιρο, σε ολο εκεινο το (αραχνο?)υφαντο του “ατμοσφαιρικου ηχου”, απο On Thorns I Lay (παλιους… πολυ παλιους) και Deviser μεχρι εκεινους που εβαλαν το σκοτεινομεταλ σε ολες τις γωνιες μιας ολοκληρης εποχης.
Rot 
Face down
In the gutter
Σου άρεσε? Είχα ακούσει αποθεωτικές μέχρι μέτριες κριτικές. Εγώ γούσταρα και το 2ο πολύ.
Σε εντελώς ίδια φάση, σήμερα το πρωί άκουγα ένα φετινό (και φετινή ανακάλυψη για μένα), Ace Monroe - Wild Card.
Noμίζω έχουν ένα ακόμα? Αλλά δεν έχω εμβαθύνει προς το παρόν. Πολύ καλό, ανέμελο, ανεβαστικό hard rock.
Ναι ρε, ειδικά αυτό το EP τα σπάει. Από τα καλύτερα hard rock σφηνάκια των τελευταίων χρόνων. Είναι πολύ καλοί και οι δίσκοι τους, ειδικά το πρώτο που είναι πιο σφιχτό σα σύνολο (ίσως και λόγο διάρκειας). Αλλά εδώ είναι στα καλύτερά τους.
