Ατμοσφαιρικό κάτι-σαν-μπλακμέταλ που θα σας κρατήσει συντροφιά τις βροχερές (αν έρθουν ποτέ, τις περιμένουμε πάντως
) μέρες του φθινοπώρου.
Κι αν το κάτι σαν μπλακ μεταλ δεν είναι του γούστου σας, εναλλακτικά ακούτε αυτό τις βροχερές φθινοπωρινές μέρες.
![]()
Αύριο είναι τα σαράντα του Melissa, του εμβληματικού πρώτου δίσκου των Mercyful Fate - όχι το μνημόσυνο, η συμπλήρωση σαράντα ετών από την κυκλοφορία του!
Ένας κλασικός δίσκος με απόκοσμη γοητεία και ένα εξώφυλλο που σε ορισμένες σκούρες εκτυπώσεις δεν ήταν σαφές το τι ακριβώς απεικόνιζε εντείνοντας έτσι το… μυστήριο!
Έρχεται και το '14 που λέτε, σιγά σιγά τελειώνουν οι χρονιές και μετά βλέπω να έρχεται στερητικό σύνδρομο που θα ναι όλο δικό μας…
Ο επιθανάτιος ρόγχος του Steingrim Torson ή μήπως η φωνή του απ’ την άλλη πλευρά;
Το “Ω” για μένα είναι η ουσιαστικότερη έκφανση της όλης nidrosian παράνοιας.
Αν εννοούμε το ίδιο, και για μένα το καλύτερο άλμπουμ που έβγαλε η σκηνή (τότε).
Εννοώ ότι γενικά δεν με ψήνουν τα διάφορα undergrounds “cults” που συνήθως στήνονται γύρω από labels επειδη από ένα σημείο και μετά κυριαρχεί το hype έναντι της ουσίας.
Αλλά το “Ω” (και κάποια άλλα σίγουρα της όλης τότε φάσης) είναι σίγουρα κάτι πολύ ιδιαίτερο.


