2015 εχει και αυτα…
edit για back2back:
Munich, 1990. Tyr tour.
Ο καλύτερος ντράμερ όλων των εποχών βομβαρδίζει το kit, o Τόνυς Αηόμις (μεγάλη η χάρη του) δημιουργεί epic metal με απευθείας streaming από την Asgard και ο πιο Αδικημένος τραγουδιστής σε ολάκερο το χεβι μετσαλ δίνει ερμηνεία που κάτι άλλοι δεν ακουμπάνε ούτε στα “ονείρατα” (που έλεγε μία ψυχή…). Με τιτάνιο Neil στην μπασάρα (αδικείται από τα πριμα του bootleg) και τον πάντα συνεπή Geoff σε πλήκτρα και backing vocals.
Όσο για το τραγούδι, it doesn’t get more True Steel than this.
“What future did we earn?”
TYR δισκάρα.
Πρίν λίγο το ξανακουσα μετα απο πολύ καιρό !!! Μάλλον θα είναι στη δεκάδα μου.
Εξαιρετικό intro!
Ένα άλμπουμ που ανεξάρτητα τι έγραφαν τότε οι κριτικές, για μένα είναι σαφώς καλύτερο και πιο ενδιαφέρον από το προηγούμενο του Dystopia.
Instincts that can still betray us,
A journey that leads to the sun,
Soulless and bent on destruction,
A struggle between right and wrong.
You take my place in the showdown,
I’ll observe with a pitiful eye,
I’d humbly ask for forgiveness,
A request well beyond you and I.
Heart and soul, one will burn.
Heart and soul, one will burn.
An abyss that laughs at creation,
A circus complete with all fools,
Foundations that lasted the ages,
Then ripped apart at their roots.
Beyond all this good is the terror,
The grip of a mercenary hand,
When savagery turns all good reason,
There’s no turning back, no last stand.
Heart and soul, one will burn.
Heart and soul, one will burn.
Existence, well, what does it matter?
I exist on the best terms I can
The past is now part of my future
The present is well out of hand
This is the dead land
This is cactus land
Here the stone images
Are raised, here they receive
The supplication of a dead man’s hand
Under the twinkle of a fading star.
Is it like this
In death’s other kingdom
Waking alone
At the hour when we are
Trembling with tenderness
Lips that would kiss
Form prayers to broken stone.
The eyes are not here
There are no eyes here
In this valley of dying stars
In this hollow valley
This broken jaw of our lost kingdoms
In this last of meeting places
We grope together
And avoid speech
Gathered on this beach of the tumid river
Sightless, unless
The eyes reappear
As the perpetual star
Multifoliate rose
Of death’s twilight kingdom
The hope only
Of empty men.
Here we go round the prickly pear
Prickly pear prickly pear
Here we go round the prickly pear
At five o’clock in the morning.
Between the idea
And the reality
Between the motion
And the act
Falls the Shadow
For Thine is the Kingdom
Between the conception
And the creation
Between the emotion
And the response
Falls the Shadow
Life is very long
Between the desire
And the spasm
Between the potency
And the existence
Between the essence
And the descent
Falls the Shadow
For Thine is the Kingdom
For Thine is
Life is
For Thine is the
This is the way the world ends
This is the way the world ends
This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper.
Πολύ καλό ρε!!! Τους έβλεπα σε διάφορες λίστες, Χάμμερ κλπ αλλά δεν είχα ασχοληθεί, είτε λόγω άλλων ακουσμάτων είτε λόγω βομβαρδισμού από νέες μουσικές. Αν κ μου αρέσει περισσότερο το 90’ς prog metal, σε φάση Dream Theater (τουλάχιστον μέχρι κ το Octavarium), Fates Warning κλπ, έχουν πολύ ωραία στοιχεία. Το σόλο στο Salt μου θύμησε Pain of Salvation.