Placebo + Atlantean Kodex =
Ξυπνησα σήμερα σκεπτόμενος “ενα αλμπουμ των brainstorm που πριν καμια 15 χρόνια το ακουγα κ μ αρεσε αλλα δε θυμάμαι ποιο”
Γκουγκλ κοιταω εξωφυλλα χρονολογίες. Μπα ηταν κοκκινο το εξώφυλλο. Ή οχι το ειχα σε ειδικη εκδοση με ολη η θηκη να ειναι κοκκινη. Οκ πιο μοιαζει μου θυμιζει κατι; οκ το downburst. Youtube download ποδηλατο πορεια προς δουλειά ακουστικα. Χμμμμ νταξ καλο είναι καλοπαιγμενο παουερ το ωραιο το σωστο το ευρωπαικο οχι το αμερικανικό θελουμε να παιξουμε κ λιγο θρας, αλλα γιατι κ άρεσε τοσο;
Κ ξαφνικα 5ο τραγούδι κ αρχιζω αυτόματα να τραγουδαω
It’s always the same, an end in sorrow
Maybe I am wrong but I will follow
( καλα μ λεει η μανα μου οτι αν σ αυτα τα βιβλιαρακια των cd εγραφε τα μαθηματα μου θα ημουν επιστήμονας τωρα)
Αλμπουμαρα τελικα. 10/10. συγκινηθηκα σαν να βρηκα εναν παλιοφιλο. If you dont feel it you wont understand κ τέτοια.
Ψηθείτε κάποια στιγμή, να κάνουμε ένα topic και να γράψουμε μέσα ατάκες των μανάδων μας, γύρω από εμάς και τη σχέση μας με τη συγκεκριμένη μουσική. Θα γινόταν άνετα και βιβλιαράκι και θα μοσχοπουλούσε (όσοι θέλετε, μπορούμε να εξετάσουμε και αυτό το ενδεχόμενο).
Να ξέρεις, μ’ έψησες να το τσεκάρω μόνο και μόνο για αυτή την ΕΞΩΦΥΛΛΑΡΑ.
1984 λεει. Ο καλυτερος δισκος της “αλλης εποχης” τους, λεω. Ενα σκουπιδακι στο ματι και ενας κομπος στο λαιμο οσο παιζει το Red Sector A, κατα τ’ αλλα ολα καλα.
Πιστεύω θα σου αρέσει πολύ!
40 χρόνια, τέσσερις γεμάτες δεκαετίες από την κυκλοφoρία του Sirens που έκανε τις πρώτες συστάσεις με τους Savatage, και παρουσίαζε το πρωτόλειο, αλλά πολύ γοητευτικό, ύφος τους!