Πρώτη μου επαφή με τους Porcupine Tree. Ακολούθησαν πολλά αριστουργήματα, αλλά αυτό εξακολουθώ να το θεωρώ αξεπέραστο. Δεν ξέρω βέβαια τι θα έλεγα αν η πρώτη μου επαφή ήταν το “The sky moves sideways” ή το “Stupid dream” ή κάποιο άλλο.
Σύμφωνα με μια θεωρία, ότι αυτό είναι το καλύτερο . Και λίγο άδικο θα είχες στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Α, η θεωρία λοιπόν λέει ότι το “Signify” είναι το καλύτερο no-matter-what;
Η θεωρία λέει ότι με αυτό που ακούς πρώτο και στην ώρα του, δένεσαι συνήθως περισσότερο. Επίσης λέει ότι από The Sky Moves Sideways μέχρι και Lightbulb Sun οι Porcupine Tree μεγαλούργησαν…
OK, δεν το έπιασα πριν αλλά συμφωνώ και με τη θεωρία και με την τετράδα.
Εμείς που δεν θα παραβρεθούμε στο live μπορούμε να καταφύγουμε στο…
Αριστουργηματικό χωρίς να έχει ελιτίστικες τάσεις – έως και ευκολοάκουστο μπορεί να χαρακτηριστεί με μια πρώτη επαφή – έχοντας όμως πολλά να αποκαλύψει με κάθε ακρόαση, το “Bilateral” είναι από τους δίσκους που έρχονται να διευρύνουν τους ορίζοντες του ακροατή που, πλανόμενος, θεωρεί ότι “τα έχει ακούσει όλα”
για να δούμε τι λέει
Γενικά το δίσκο !
Είναι τόσο, μα τόσο πολύ Judas Priest (με μια μικρή πινελιά από Megadeth αν δείτε ποιος παίζει μπάσο)
Μάλλον η καλύτερη live εκτέλεση του Tornado of Souls. Αγαπάμε Ellefson αλλά και αυτός ο μπασίστας είναι εξαιρετικός και εκτός όλων των άλλων είναι τίγκα μεταλλόφατσα (πιο πολύ από τον Ellefson). Μακάρι να υπήρχε ένας τρόπος να παίζουν και οι δύο στους Megadeth.