Έφηβος ετών 76.
Έφηβος ετών 76.
Το αυτό και εγώ τώρα. Neil Young για πάντα <3
Εσείς καλά τα λέτε, όμως εγώ πριν λίγο διάβαζα περί Testament σε άσχετο thread και μου δημιουργήθηκε μια πελώρια λαχτάρα να ακούσω το πρώτο και καλύτερο τους…
…που περιέχει όλους αυτούς τους thrash δυναμίτες και, φυσικά, ένα τραγούδι με ακρωνύμιο για τίτλο!
ΩΩΩ! Χίλια ευχαριστώ πραγματικά! Πες μου ότι θα κάνεις και review!
Θα το προσπαθήσω. Είμαι στην πρώτη ακρόαση κι έχω κωλωσει λίγο η αλήθεια είναι, με την καλή έννοια. Δίνει πόνο το γαμιδι.
Πριν από 52 χρόνια, τέτοιες μέρες…
Στον πρώτο “κανονικό” δίσκο των VdGG (ήταν άλλωστε ο πρώτος που κυκλοφόρησε στην πατρίδα τους!) κάνουν την εμφάνιση τους τα βασικά στοιχεία του ήχου τους, αυτού του δυσοίωνου, σκοτεινού κλίματος που σπάνια αφήνει χαραμάδες αισιοδοξίας και τους ξεχώριζε από τους συγχρόνους τους (μπορούσε να παραλληλιστεί μόνο με τους King Crimson – αντιπαράβαλε εδώ και τα guest-ιλίκια του Robert Fripp σε επόμενα LPs), και τα έντονα εκφραστικά, παθιασμένα φωνητικά του Peter Hammill με το κυρίαρχο όργανο του Banton, συν τα πνευστά του νεοεισελθέντος David Jackson, να αποδίδουν τις συναισθηματικές εξάρσεις των στίχων και της μουσικής.
Πέραν όλων των άλλων highlights, το “White Hammer” που μιλάει για το κυνήγι μαγισσών του Μεσαίωνα έχει ένα κλείσιμο τόσο βαρύ και τρομακτικό που προσομοιάζει στον ήχο μιας επικείμενης καταστροφής και δεν είναι υπερβολή να πούμε πως προοιώνιζε το heavy metal – ήταν άλλωστε και Φεβρουάριος του 1970, οπότε η εποχή το ευνοούσε!
Με το άλμα προόδου που πραγματοποίησαν σε σχέση με το “Aerosol…”,έδειξαν ότι δεν έχουμε πλέον να κάνουμε με μια μπάντα που δείχνει ότι “έχει δυνατότητες” ή “αφήνει υποσχέσεις”, αλλά με ένα σπουδαίο δημιούργημα, με την συνέχεια να προμηνύεται ακόμα συγκλονιστικότερη – και ήταν, όπως τελικά αποδείχθηκε!