Υπέροχο…
Ο Scott ήταν χοτ 
Καινούριο ε?
Πες και γνώμη.
Ολοκαινουριο, μόλις χθες βγηκε.
Για γνώμη είναι νωρίς ακομη,αλλα με μια ακροαση θα πω οτι το βρηκα επιεικως αποσβολωτικό
Αν οι επομενες ακροασεις στηριξουν την αρχικη εντυπωση, ευκολα θα παρει θεση στις λιστες μου της χρονιας, καπου κοντά στον δίσκαρο των Kvadrat
Οοοκ!
Εν τω μεταξύ ήδη έχει δώσει πόνο φέτος με το Theophonos, τρελά πράγματα, για να δούμε. Μπαίνει στη σειρά άμεσα.
Μπράβο,μου το θύμισες!
Αυτό δεν το έχω τσεκάρει ακόμα, κ ήθελα
ακαλα
Άκου, άκου…
Μπανταρα, δισκαρα (οπως και το επομενο).
Ασημένιες μάσκες, μυστήριο, άκρατος λυρισμός, μια φωνή που βγάζει “τσαχπινιά” στο Queen of the Maquerade και σε μεταφέρει σε άλλη διάσταση στο Lost Reflection, “μαγικό” 1986, 38 χρόνια πριν σαν χθες, το πρώτο Crimson Glory!
