Remind me why I left, or maybe why I came
To live just to be left, when I could have walked away
What are the limits of a man who dance among the graves
Then buries his head in the sand or tries to run away
The mare is on the moon, she danced the night away
In shards of crystal hewn, I see reflections of her face
Now the sandglass is on it’s side, I hang my head in shame
Because even if I tried, there’s nothing I could say
Δισκάρα!
Ο καλύτερος δίσκος του 2024 imo.
Το εχω στο ριπιτ απο το πρωι, cheers σε οσους το προτειναν ή το εβαλαν στις λιστες τους
Τους είχα αδικήσει πολύ.
αν όχι, thank me later
Όσοι παλευετε να φτιάξετε λιστες ( ή κ οχι)
κ αγαπάτε το προοδευτικο, μελωδικό συγχρονο metal κ έχετε ακουσματα τυπου τυπου Alcest, Katatonia, Saor κλπ τσεκάρετε μια κι αυτό το διαμαντάκι που βγήκε στις αρχές του 24, από το Σκωτσέζικο One Man Band Sgàile.
Επιεικώς πανεμορφο.
Resume the quest
Illusions in the mist
Echoing my choice
Πάρα πολύ ωραίος δίσκος, προσωπικά τον καταευχαριστήθηκα αυτόν φέτος! Έχει post περάσματα αλλά τα συνδιάζει με μελωδικό metal με κλασσικές ρίζες. Πολύ δυνατή σκοτεινή ατμόσφαιρα που γραπώνει και ιδιαίτερα φωνητικά που συνεχώς σου δίνουν την εντύπωση ότι θα περάσουν σε ακραία αλλά δεν το κάνουν τελικά. Πολύ καλό.
