Κρίμα, αν είχα αρχίσει εγκαίρως να ασχολούμαι με αυτό εδώ, λογικά θα έβρισκε θέση στη λίστα μου του 2024… Ο Βικότνικ μπορεί να μην πάει καλά - από πολλές απόψεις - αλλά αυτό μεταφράζεται σε συναρπαστική ακραία μουσική, όταν δεν χάνεις την μπάλα όπως ενίοτε συμβαίνει στους DHG.
…και συνεχίζω με άλλο ένα φετινό που έχω αδικήσει:
Hail Spirit Noir - Fossil Gardens
The Road to Awe όνομα και πράγμα…
Οι Ride φέτος βγάλανε πολύ καλό δίσκο. Από αυτούς που άκουσα περισσότερο μέσα στη χρονιά. Μελωδίες, διφωνίες, κιθαριές, νομίζω ότι είναι η καλύτερη δουλειά τους από το “Going Blank Again”.
Πριν…
Τώρα…
Τα ίδια άκουγα σήμερα. Τα δύο άλμπουμ τους που γυρνάω συχνότερα τώρα πια.
Αυτά τα δύο έχω ακούσει περισσότερο από Queen, για μένα τα πιο αξιομνημόνευτα απ’ όλη τη δισκογραφία τους.
Sometimes you’ve got to be wrong
And learn the hard way
And sometimes you’ve got to be strong
When you think it’s too late
