Frozen eyes, staring at the Void
3 Likes
I can’t sleep so I take a breath and hide behind my bravest mask
17 Likes
1 Like
day by day.
2 Likes
Δε μου αρέσει συνήθως να λέω πως το πρώτο κομμάτι ενός δίσκου είναι το καλύτερο γιατί είναι σα να πέφτει η ποιότητα στη συνέχεια. Εδώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει αλλά η αλήθεια είναι, αυτό το The Tower όταν σκάει το ριφ, είναι μια αποθέωση του 70’s hard rock.
6 Likes
Αριστούργημα αυτό, ε? Εκείνα τα χρόνια του Nelson είναι μαγεία.
1 Like
Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, έπιασα τα 70s από την τεράστια δισκογραφία του γιατί θεωρώ πως έβγαλε κάποια από τα καλύτερα άλμπουμ του όπως το συγκεκριμένο.
1 Like
3 Likes
6 Likes
2 Likes
2 Likes
Παρε να χεις
1 Like
Jeff Scott Soto σε κάθε μπάντα και κάθε περίσταση.
Νομίζω θα έπρεπε να έχει πολύ μεγαλύτερη αναγνώριση αυτός ο άνθρωπος. Όχι πως δεν έχει, αλλά δεν έχει αρκετή.
4 Likes
Νομιζω οτι εχει τεραστια αναγνωριση (και τεραστια φωνη). Σταθερη ομαδα δεν ειχε ποτε, συνεπως ηταν δυσκολο να ταυτιστεις με μια (δυο) μπαντα. Ενας ντραμερ ξερωγω μπορει να αλλαζει φανελα καθε μεταγραφικη περιοδο, αλλα ο τραγουδιστης μαλλον ειναι σαν τον αρχηγο ή το σεντρε (sic) φορ ή το δεκαρι: τον εξιδανικευεις καπως.
Ον τοπι:
5 Likes
Το σωστό το πολυβόλο βάζει γκολ σε κάθε ομάδα όμως και ο Σωτηράκης όπου και να έπαιξε είτε σε μέταλ είτε σε πιο χαρντ ροκ ύφος ήταν μια θεότητα. Σίγουρα είναι αναγνωρισμένος σε μεγάλο βαθμό, αλλά δεν ξέρω πόσοι θα τον σκέφτονταν μπαμ μπαμ σε καφενειακές κουβέντες περί top τραγουδιστών κτλ κτλ. Ενώ θα έπρεπε, είναι one of a kind ο άτιμος.
Απόψε έχουν σειρά τα πιο ροκάδικά του, έχει πολλά διαμάντια στο παλμαρέ του ευτυχώς. Τώρα είμαι εδώ πέρα:
1 Like
Ωραια το λες. Ποιος θα θυμηθει τον Φανη τον Γκεκα σε καφενειο; Οι περισσοτεροι θα πουν “Ντεμη” κι ας εχουν απο μια φορα γινει πρωτοι σκορερ στην Ελλαδα. Αλλα ο Γκεκας γαζωνε τη Γερμανια κι εβγαλε τη μιση καριερα του στην Ελλαδα. Ειναι ο Σωτηρης, ο Φανης της μουσικης;
3 Likes
Δεν ξέρω, έχει λούσει ποτέ πέναλτι σε νοκ άουτ Μουντιάλ;
4 Likes