Τεράστιοοος
Μυθική συναυλία που είχαν δώσει σε μια από τις καλύτερες περιόδους τους, σε πανεπιστήμιο, το 1977. Ευτυχώς που η μηχανικός ήχουν που είχαν τότε ήταν τεράστια γάτα και έχει ηχογραφήσει δεκάδες συναυλιάρες τους (Betty Cantor-Jackson το όνομά της, τα παράτησε στις αρχές των '80s και επανήλθε για λίγο στο επάγγελμα πριν καμιά δεκαριά χρόνια για χάρη του Chris Robinson, επειδή της άρεσαν οι Brotherhood του). Αυτή η ζεστή ηχογράφηση είναι ένα πάρα πολύ χαρακτηριστικό δείγμα τόσο των Dead εκείνης της περιόδου, όσο και της δουλειάς της Betty.
Απίστευτη φλασιά από το πουθενά. Με ότι καταπιανόταν ο Μορικόνε τότε, γινόταν χρυσός.
Καλημέρα compañeros.
Από τα αγαπημένα μου μουσικά θέματα. Και η ταινία τα σπάει. Spaghetti Western Α’ κατηγορίας με το απαραίτητο μαύρο χιούμορ και κοινωνικά μηνύματα. Αν είστε fans του είδους προτείνεται ανεπιφύλακτα, όπως και το The Mercenary από τους ίδιους συντελεστές, Sergio Corbucci / Ennio Morricone/ Franco Nero.
Ίσως η καλύτερη μπάντα,όλων των εποχών
(με βαριά καρδιά το γράφω χαχαχα)
Ισως ενα απο τα καλυτερα τραγουδια της καλυτερης μπαντας ολων των εποχων.
Γιατι βαρια καρδια; Τι σου εκανε η αγια τριαδα; Εισαι απιστος;
Ο τύπος γενικά είναι θεότρελος και έχει γαμάτα βίντεος…
Σαν σήμερα πριν από 33 χρόνια, οι Dream Theater όχι απλώς έκαναν θριαμβευτική επανεμφάνιση κυκλοφορώντας μια τεράστια δισκάρα, αλλά έφεραν ξανά το progressive metal στο (αφιλόξενο τότε για το είδος) προσκήνιο, λειτουργώντας ταυτόχρονα και σαν “πύλη εισόδου” στον θαυμαστό κόσμο αυτού (και των 70s προπατόρων του) για πολλούς από εμάς!
Ναι, καλημέρα.
