Με αυτό είχαμε πάθει λίγο τσότσο εγώ και ο Τάσος, ξέρεις ποιος, αλλά ο κύριος χοπέτο τότε μας ειρωνευότανε.
Βέβαια άκουσε Spiral Architect και ένιωσε, άρα ποτέ δεν ξέρεις.
Μπορεί αύριο - μεθαύριο να 'ρθει να ποστάρει εδώ Control and Resistance και “τελικά γαμάει” (άντε).
@hopeto Αν ακούσεις το Energetic Disassembly υπό το πρίσμα “παρανοϊκοί μέταλ Rush”, μπορεί να ξεκλειδώσουν μέσα σου οι Watchtower. Αν σου αρέσουν οι 70ς Rush, φυσικά.
On topic, τσιλάρω με αυτό τώρα:
Έτσι, μωρή μπαντάρα. Σκόρπισε στους 5 ανέμους πυγολαμπίδες, πεταλουδίτσες και λοιπά ενοχλητικά πετούμενα.
Ο πόνος είναι αόρατος μα οι πληγές φανερές.
On topic:
absurd delivery σε ενα απο τα πιο πολυαναμενομενα αλμπουμ της χρονιας
JULY 12 1952
HAPPY BIRTHDAY ERIC
EVEN THOUGH… GODS ARE NOT BORN.
THEY ARE ETERNAL.
Υπέροχος και συγκινητικός Alan Sparhawk (Low) με την συμμετοχή της κόρης του στο ρεφρέν… Low φυσικά δεν υφίστανται πια και πώς θα μπορούσε άλλωστε…
Στον καινούριο του δίσκο με την βοήθεια της bluegrass μπάντας Trampled by Turtles καταφέρνει να πλησιάσει τον καθαρτικό ήχο των Low.
Γαμώτο, ξεκινά με το καλύτερο τραγούδι στην ιστορία αλλά μετά παραγίνεται AOR για τα γούστα μου. Ο Goalby όμως φωνάρα!
Σκοπεύω να το ξανακούσω σύντομα.
Καλά σου έκανε.
Εγώ κάτι κλασικό για το καλό:
Μέχρι τώρα Talk to You, Tin Soldier μου άρεσαν πολύ, το I Feel Much Better το μίσησα με τη μία.
Ισχύει αλλα τα the way that it is και think it over θα εχουν πάντα ξεχωριστή θεση στην καρδιά μου
E ήταν “pop” μπάντα. Γι’ αυτό φαντάζομαι δεν σου κάθεται?
Αυτό ηταν το πρώτο τους άλμπουμ στην Αμερική, συλλογή από το προηγούμενο άλμπουμ τους και διαφορα singles. Πραγματικό μπάχαλο η μικρή δισκογραφία τους. Θα σου πρότεινα να ακούσεις το επόμενο, Ogdens’ Nut Gone Flake, πάντως που είναι και το αποκορύφωμά τους.
Μου αρέσει η ποπ γενικά αλλά αυτό ήταν πολύ ροκ εν ρολλ, δεν ξέρω πως το βίωσα, γιατί πχ Έλβις γουστάρω τρελά οπότε ούτε αυτό που έγραψα δεν βγάζει πολύ νόημα 
Μπήκε μετά κ Faces που είναι μετά την αποχώρηση του τραγουδιστή, μπαίνει ο τραγουδιστής κ λέω κάπου την ξέρω αυτήν την φωνή…Rob Stewart !!!
Γιεπ, ήταν λίγο all star band οι Faces. Όλοι είχαν ήδη κάποιο όνομα. Επίσης μεγάλη αγάπη.
Για να ανοίξει το μάτι τσακ μπαμ.
Καλημέρα λοιπόν.
