Τι φωνάρα που χει αυτή η γυναίκα.
Δεν ξέρω αν ισχύει 100%, αυτό που γράφει στο profile τους, ότι προηγήθηκαν των Anthrax , των RATM, των Faith No More, στα ανακατέματα ήχων από διαφορετικές μουσικές (dj με πικαπ, funk, κλπ) , αλλά είναι πόλυ “φρέσκο” album , παρόλο που γράφει 1989.
Αν μην τι άλλο για progressive(?) , funk(?), alternative (?) , thrash (αυτό χωρίς ?, αφού τα riffs είναι 100% άψογα παιγμένα bay area thrash) ακούγεται πολύ ευχάριστα και μονορούφι .
4 Likes
1 Like
12 Likes
7 Likes
R.I.P. Bobby Whitlock… Έπαιξε στα τέλης 60ς- αρχές 70ς σε πολλά υπεραγαπημένα άλμπουμ όπως το:
3 Likes
7 Likes
Τρελό, μόλις πριν λίγο έβλεπα βίντεο γι’ αυτό από τον Τάσο Φράγκου (πολύ ωραίο YT κανάλι btw) στη νέα του σειρά “παρεξηγημένα albums”!
Τούτο δω πρέπει να το έχασα ως επανακυκλοφορία. Έχει κάτι αξιοσημείωτο;
2 Likes
Απλά είναι remastered τίποτα άλλο, btw προσωπικά μου αρέσει πάρα πολύ αυτός ο δίσκος, σιγά την τεράστια στροφή που έκαναν
1 Like
Ε είναι κάπως σημαντική στροφή εδώ που τα λέμε… Για πρώτη φορά αγκάλιασαν full-on την πιο εμπορική πλευρά του rock/metal, που μέχρι τότε απλά φλέρταραν μαζί της εδώ κι εκεί.
2 Likes
︎ Confessing Darkness | Imha TarikatΣημαντική ναι, τεράστια όχι 
1 Like
Το είδα και εγώ χθες και τον ίδιο συνειρμό έκανα. Αρκετά καλό βίντεο (όπως πάντα βέβαια) και συμφωνώ με τις απόψεις του για το συγκεκριμένο άλμπουμ.
Εγώ δεν συμφωνώ και τόσο, θεωρώ ότι είναι καλύτερο άλμπουμ απ’ ό,τι λέει
Εγώ βλέπω απόλυτη δικαιοσύνη. Όχι σκουπίδι και για πέταμα αλλά μέτριο.
See, I told you 
Το Turbo είναι τέρμα guilty pleasure για μένα. Μ’ αρέσουν όλα τα κομμάτια. Όλα όμως.
2 Likes