Το 1988 ήταν μια ονειρεμένη χρονιά για το metal. Μέσα στην πληθώρα των σπουδαίων δίσκων που κυκλοφόρησαν τότε, βρίσκουμε και τον τρίτο δίσκο των Τεξανών Helstar. Το εν λόγω “A Distant Thunder” είναι ένα αντιπροσωπευτικό, όσο και εξαίρετο δείγμα της εποχής και της σκηνής απ’ όπου προέρχεται.
Εδώ θα ακούσουμε US metal, ήτοι power/speed, με τις ακουστικές εισαγωγές και τα εκρηκτικά ξεσπάσματα, το “υποχρεωτικό” instrumental τους Maiden-ικούς “καλπασμούς” κλπ κλπ.
Όσο κι αν παρέμεινε σε ένα σχετικά underground επίπεδο, το “A Distant Thunder” δεν παύει να είναι ένα δυναμικό, επιθετικό όσο και πολύπλοκο, κλασικό album του αμερικάνικου metal των 80’s.
Το τραγούδι αυτό είναι ένα από τα πιο ωραία που έχω ακούσει για φέτος και μ’ έχει κολλήσει μέσα στο κεφάλι. Δεν έχω ακούσει το δίσκο, αφού δεν κυκλοφορεί ακόμα, αλλά έχω την εντύπωση ότι το συγκεκριμένο εμπεριέχει μέσα του την τεχνοτροπία δημιουργίας που κατέχει το “Images & Words”(ουδεμία ηχητική συγγένεια βεβαίως). Μια ντελικάτη απλότητα για ένα prog που δεν ανήκει στους λεγόμενους progsters, ούτε και χωράει σε στεγανά όρια απόλυτων συζητήσεων.
Αν και είναι πολύ νωρίς για να μπαίνουμε στο κλίμα εν όψει του live των Priest, η όλη κουβέντα δημιουργεί την επιθυμία να ακούσεις κάτι από τα πολύ καλά τους, οπότε μια ενδεδειγμένη επιλογή είναι το:
Εγώ πάλι θα σε ξαναπάω στους Τεξανούς (σου). Με αφορμή το προηγούμενο post σου, μου καρφώθηκε μονομιάς στο μυαλό το αγαπημένο μου τραγούδι τους “Winds of War”. Look out, here’s starbreaker, cruisin’ into mind.
Ρε μλκς, τι γραφει εκει πανω; Διαγωνισμο για το πιο δυσαναγνωστο ονομα κανουν; Πρεπει να εισαι γραφιστας για να αποφασισεις αν θα πας σε συναυλια black metal μπαντας; Αθωες ερωτησεις ειναι, μην με κυνηγησετε.
Πρέπει να ξεκινάει από “Β”. Τα υπόλοιπα είναι εύκολα, νομίζω…