5 Likes
6 Likes
3 Likes
Κάπου πήρε το μάτι μου κάτι… αμφισβητίες του Βασιλιά Διαμαντή τελευταία! Σε αυτές τις περιπτώσεις καταφεύγουμε στα κλασικά των κλασικών!
Το εν λόγω Abigail είναι, χωρίς υπερβολή, μια από τις σπάνιες περιπτώσεις όπου η μουσική αξίζει να ακουστεί, αναδεικνύεται ορθότερα, συνοδεία των στίχων και τις ακόμη σπανιότερες, όπου τίποτε δεν περισσεύει από ένα άψογο σύνολο – απεναντίας κάθε τραγούδι, κάθε αλλαγή, solo, αρμονία, είναι στην εντέλεια χωροθετημένο.
Πρόκειται για μια από τις κορυφές των metal eighties με όλη την βαρύτητα που φέρει μια τέτοια διατύπωση!
9 Likes
…and Oceans - Cosmic World Mother
1 Like
4 Likes
4 Likes
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-3922979-1349364247-8745.jpeg.jpg)
Πωωωω, πριν απο 2-3 μέρες το τσέκαρα στο spotify, αλλά δεν το έβαλα να παίξει τελικά. Δεν μου αρέσει γενικώς το καταθλιπτικό αυτό στιλάκι μουσικής, όμως το A Crimson Cosmos μού βγάζει μία χαρούμενη μελαγχολία που συναρπάζει. Το Boogie Bubble είναι εκπληκτικό.
AFTER EDIT: Όχι. Το Devil’s Dinner είναι συγκλονιστικό.
AFTER EDIT AFTER EDIT: Άστο, δεν έχει σημασία πια.
1 Like
5 Likes
VAIN WARR - Mausoleum Saturnalia
1 Like
2 Likes
3 Likes
SZARY WILK - Wrath
1 Like
Για να σηκωθεί ο Μπόμπι Λίμπλινγκ από το νεκροκρέβατο και να τραγουδήσει, αφού πρώτα παραστεί στο προγραμματισμένο ραντεβού ηχογράφησης, υπάρχει λόγος σοβαρός. A la Hellacopters:
5 Likes
