:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-4717896-1590946927-7430.jpeg.jpg)
Ο καλύτερος δίσκος των p.l.
Καλύτερο τρίο έβερ, Gothic - Shades of God - Icon… δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιο απ’ αυτά!!! Η πιο παραγωγική περίοδος των PL ήταν οι χρονιές (1990) '91 - '93.
Πολύ διασκεδαστικό.
Και καπάκια:
Ακούγεται καλούτσικο μετά από 41 χρόνια. Μπορούσαν καλύτερα.
Και μόνο για το Pity the Sadness, το καλύτερό τους
Η δικιά μου ιστορία με αυτόν τον ογκόλιθο είναι η εξής: πριν καμιά δεκαετία παραγγέλνω το βινύλιο από το ebay σε πολύ φυσιολογική τιμή(κανά 15άρι αν θυμάμαι καλά). Η περιγραφή έλεγε sealed και όντως έτσι ήρθε μόνο που στη φωτογραφία του οπισθόφυλλου είχε αυτόγραφο πάνω στο σημείο του κομέου(πάνω από τη ζελατίνα). Μπράβο λέω … Όπως κοιτούσα μετά στο paypal τυχαία βλέπω τη συγκεκριμένη πληρωμή να είναι σε κάποιον κύριο κομέου(όχι τζον). Προφανώς ο κύριος ήταν σόι με τον τραγουδιστή…
Τωρα αυτο
Τωρα αυτο
Μιας και πιάσαμε την κουβέντα για τους “πατριάρχες”…
Το Sabbath Bloody Sabbath λοιπόν, είναι ένα σκοτεινό, βαθύ αριστούργημα και μπαίνει σε περιοχές που δεν είχαν μέχρι τότε επιχειρήσει οι δημιουργοί του, έχοντας να επιδείξει μέρη με keyboards (και καλεσμένο τον Rick Wakeman!), και βιολιά. Κι όλα αυτά, παρά το γεγονός ότι ο Iommi περνούσε το λεγόμενο writer’s block στην αρχή των sessions!
Επίσης, αν με το πρώτο Sabbath τέθηκαν τα θεμέλια του metal ήχου (και ένα σημαντικό μέρος της ανωδομής, θα προσέθετα!), με το εμβληματικό εξώφυλλο του SBS καθιερώθηκε και το εικαστικό πρότυπο αυτής της μουσικής! Black Sabbath, η αρχή των πάντων!
