Την έχω δει ελληνικά σήμερα από το απόγευμα.
17 χρονια χωρις τον Quorthon.
θυμαμαι οτι τον συγκεκριμενο δισκο τον ειχε κανει παρουσιαση ο Ριχαρδος στο Antenna Metal Show οταν ειχε κυκλοφορησει και αυτο το intro με τα αλογα μου ειχε μεινει…33 χρονια μετα, ο 13χρονος εαυτος μου ακομα αναπολει αυτες τις στιγμες που ανακαλυπτε το μεταλ, γραφοντας κασετες απο το ραδιοφωνο -παρακαλωντας να μην μιλαει ο παραγωγος στην μεση του τραγουδιου- και ποσο μαλλον με την αμερικανιζον προφορα…-και ξεκλεβει απο τον υπνο του για να ακουσει ενα τραγουδι ακομα…(για την ιστορια σε αυτο το intro…το γ@μησε στην παρλα! :P)
Για κάποιο λόγο, με είχε πιάσει προχθές και το άκουγα σε loop μετά από δε-θυμάμαι-πόσα χρόνια.
bonus(απο τον ιδιο δισκο,live εκτελεσαρα)
To Bandcamp τους παρουσιάζει περίπου σαν τους νέους Nevermore στις καλύτερες Metal κυκλοφορίες του Μάη οπότε φυσικό επακόλουθο να τους τσεκάρω. Οκ δεν τίθεται θέμα σύγκρισης αλλά δεν είναι κακοί, τώρα αν θα καταφέρουν να με κρατήσουν δεν το ξέρω αλλά ένα ξέθαμα σε δισκογραφία λατρεμένων Nevermore θα το κάνω σίγουρα.
(Πιθανόν να έχουν αναφερθεί, έχω την αίσθηση ότι έχω δει κάπου στο φόρουμ το εξώφυλλο)
Το ύφος με το οποίο συστήνονται εδώ οι Markus Becker, Michael Koch, Manuel Trummer, Florian Kreuzer και Mario Weiss είναι το επικό doom metal, αυτό που αρέσκεται σε μακρόσυρτες και μακροσκελείς συνθέσεις και αντλεί έμπνευση από τους παλιούς Candlemass, τους “μεσαίους” Bathory, τους Solstice, αλλά, πρώτα και πάνω από όλους, τους Manowar και συγκεκριμένα αυτούς του “Into Glory Ride”!
Είναι τέτοια η επιρροή των “Βασιλέων” που νομίζεις σε στιγμές ότι ακούς τον Columbus να σφυροκοπάει τα τύμπανα του στο ρυθμό του “Gates of Valhalla”, ή τον Ross “The Boss” να σολάρει – καλά, το τελευταίο όντως συμβαίνει στο “From Shores Forsaken”!
Σε μια διάρκεια που υπερβαίνει ελαφρώς την μισή ώρα θα βρούμε τρία μεγαλύτερα κομμάτια κεραυνοβόλου, επιβλητικού doom με άκρως ενδιαφέροντες, αφηγηματικούς στίχους και μια σύντομη ακουστική μπαλάντα (“The White Ship”) που ενθουσίασαν τους ρέκτες του είδους και δημιούργησαν ταυτόχρονα μεγάλες προσδοκίες από αυτούς εδώ τους Βαυαρούς, τις οποίες οι Atlantean Kodex φρόντισαν να μην διαψεύσουν, πάντα με τους δικούς τους όρους και ρυθμούς!
εγώ θυμάμαι να βάζω το δίσκο- για πρώτη φορά χωρίς να έχω ακούσει νότα, απλά τον αγόρασα λόγω εξωφυλλου και επειδή διάβασα παντού πόσο γαμάτος δίσκος είναι. ήμουν μαζί με έναν κολλητό, ο οποίος άκουγε… ας πούμε μέχρι sex pistols. και οι δύο ανατριχιάσαμε. για διαφορετικούς λόγους ο κάθε ένας …
