Πολύ ωραίο αυτό ρε! Είδα μια από τις ταμπέλες από κάτω που έγραφε για dub, το οποίο είναι ένα είδος εκτός τελείως από τα γούστα μου. Ευτυχώς είναι το ποστ-πανκ και το κραουτ και πάτησα play 
Δεν ξέρω πως τα μπλέξανε όλα αυτά βέβαια, όμως το κάνανε πολύ καλά και μπορεί να είναι υποτονικό, μου έβγαλε καλοκαίρι εμένα (μάλλον το dub στοιχείο φταίει 
)
Χαχ, και εγώ μου το πέταξε προτεινόμενα το bandcamp αλλά οι ταμπέλες και η περιγραφή με έκαναν να πατήσω play!
Είναι αρκετά καλός ο συνδυασμός ισχύει, νομίζω και για τα δικά μου δεδομένα ο δίσκος καταλήγει να είναι περισσότερο ambient από όσο θα ήθελα, αλλά ήταν αρκετά ανανεωτικό και ευχάριστο πάρα την μουνταδα του!
Ethno-chaos anyone?
εγώ! τους ανεφερα δυο-τρεις φορες περυσι. Νομιζω ογδοο στη λιστα της χρονια
Σου βγάζω το καπέλο! Εγώ τώρα τους έμαθα και έχω εντυπωσιαστεί, μάλλον γιατί είμαι άσχετος με world music γενικά και νιώθω σαν παιδάκι που ανακαλύπτει άγνωστους ήχους και γουστάρει!
Ενα απο τα πρωτα μου ακουσματα σε ελληνικες metal μπαντες καπου εκει πισω το 1988-1989 ηταν το πρωτο album των Thanatos Inc (το αλλο ετσι για την ιστορια ηταν το επισης πολυ καλο Summon The Dead των Flames) :
fact 1: εντυπωση μου ειχαν κανει οι εκδοσεις τις κασσετας και των δυο αυτων κυκλοφοριων οι οποιες ηταν σε πλαστικη θηκη και θυμιζαν video games της εποχης.
fact 2 : θυμαμαι που (πιτσιρικι τοτε 13 χρονων) ειχα “ανακαλυψει” στο 0.33 του Leech σε αυτον τον δισκο (20.05 στο link που δινω) μια γρηγορη ομιλια, και γυρναγα ξανα και και ξανα την κασσετα για να καταλαβω οτι ακουγεται η φωνη του ηχοληπτη (προφανως) να λεει : “Περιμενε πρωτα τα δυο χτυπηματακια” και μπζτ μπζτ “i know there is something wrong in the rotten mind”…
fact 3 : δεν ξερω γιατι, παρολο ομως τους διθυραμβους που ειχε γραψει ο Lord στο ΜΗΗΜ για τon War of The Godz των (αφου αλλαξαν ονομα) Nigel Foxxe’s Inc. εγω δεν την παλεψα να το ακουσω και δεν εφτανε στο επιπεδο αυτο του πρωτο δισκου των Thanatos Inc. … μπορει να εφταιγε βεβαια οτι ο Λακης δουλευε στο Rock City…αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια…
Μιας και πιάσαμε τα… εγχώρια 80s, σαν σήμερα πριν 34 χρόνια κατακτήσαμε το πρώτο μας Ευρωμπάσκετ, στιγμές που για όσους είμασταν τότε σε θέση να αντιλαμβανόμαστε πράγματα ήταν απλώς ανεπανάληπτες (μέχρι το Euro του 2004!).
Οπότε τι άλλο από τον επίσημο ύμνο…
(κάγκελο η τρίχα κάθε φορά, με το που μπαίνει το “τιρινινι”, περιττεύει φυσικά να πούμε!!!)
Και μετα αυτο
Πολυ μου αρεσει τελικα αυτη η μπαντα,ολο αυτο το thin lizzy/wishbone ash/70s scorpions/devil’s blood μουσικο παντρεμα 
