εξωφυλλάρα και ωραίο!
Το συγκεκριμένο ήθελε κανά λεπτό διάρκεια ακόμα, αλλά τα κορίτσια αυτά από το Γκέτεμποργκ αγαπάνε Bill Tsamis και δεν κάνουμε παράπονα.
Έχω την αίσθηση πως δεν έχω ακούσει άλλο τραγούδι τόσο πολύ στη ζωή μου. Το παράδοξο είναι πως κάθε φορά που το ακούω, όχι μόνο δεν νιώθω κορεσμό αλλά αισθάνομαι την ίδια λαχτάρα και ικανοποίηση όταν παίζει, ακόμα και σε διαδοχικά repeat. Δεν θυμάμαι πολλά άλλα παραδείγματα που να ταυτίζομαι σε τέτοιο βαθμό, νιώθω λες και γράφτηκε για εμένα (κλισέ, ναι, σόρρυ!).
𝘚𝘱𝘳𝘢𝘸𝘭𝘪𝘯𝘨 𝘰𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘳𝘪𝘯𝘨𝘦𝘴 𝘰𝘧 𝘵𝘩𝘦 𝘤𝘪𝘵𝘺
𝘐𝘯 𝘨𝘦𝘰𝘮𝘦𝘵𝘳𝘪𝘤 𝘰𝘳𝘥𝘦𝘳
𝘈𝘯 𝘪𝘯𝘴𝘶𝘭𝘢𝘵𝘦𝘥 𝘣𝘰𝘳𝘥𝘦𝘳
𝘐𝘯-𝘣𝘦𝘵𝘸𝘦𝘦𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘣𝘳𝘪𝘨𝘩𝘵 𝘭𝘪𝘨𝘩𝘵𝘴
𝘈𝘯𝘥 𝘵𝘩𝘦 𝘧𝘢𝘳, 𝘶𝘯𝘭𝘪𝘵 𝘶𝘯𝘬𝘯𝘰𝘸𝘯
𝘎𝘳𝘰𝘸𝘪𝘯𝘨 𝘶𝘱, 𝘪𝘵 𝘢𝘭𝘭 𝘴𝘦𝘦𝘮𝘴 𝘴𝘰 𝘰𝘯𝘦-𝘴𝘪𝘥𝘦𝘥
𝘖𝘱𝘪𝘯𝘪𝘰𝘯𝘴 𝘢𝘭𝘭 𝘱𝘳𝘰𝘷𝘪𝘥𝘦𝘥
𝘛𝘩𝘦 𝘧𝘶𝘵𝘶𝘳𝘦 𝘱𝘳𝘦-𝘥𝘦𝘤𝘪𝘥𝘦𝘥
𝘋𝘦𝘵𝘢𝘤𝘩𝘦𝘥 𝘢𝘯𝘥 𝘴𝘶𝘣𝘥𝘪𝘷𝘪𝘥𝘦𝘥
𝘐𝘯 𝘵𝘩𝘦 𝘮𝘢𝘴𝘴-𝘱𝘳𝘰𝘥𝘶𝘤𝘵𝘪𝘰𝘯 𝘻𝘰𝘯𝘦
𝘕𝘰𝘸𝘩𝘦𝘳𝘦 𝘪𝘴 𝘵𝘩𝘦 𝘥𝘳𝘦𝘢𝘮𝘦𝘳
𝘖𝘳 𝘵𝘩𝘦 𝘮𝘪𝘴𝘧𝘪𝘵 𝘴𝘰 𝘢𝘭𝘰𝘯𝘦
Υ.Γ. Μην ξεχνιόμαστε, Rush=η καλύτερη μπάντα του γαλαξία.
κα-τα-πλη-κτι-κοι (ουτε που τους ηξερα)
και υπεροχη,ταιριαστη “wet” παραγωγη
Τσέκαρε και το προηγούμενό τους, πολύ καλό!
Πολύ ωραίο άλμπουμ. Στην αρχή ενθουσιαστηκα, κάπου μετά ξεθωριασε λιγάκι, κυρίως εξαιτίας των σχετικά μόνοτονων φωνητικων αλλά συνολικά πολύ καλό. Και όντως, φοβερός ήχος!
Ας ακούσουμε σήμερα ενα αριστούργημα
Είδα αυτήν τη συνέντευξη (και αυτή του δασκάλου του, Γιάννη Σταυρόπουλου, απλά υπέροχος τύπος)
οπότε φυσιολογικά:
Η απόκοσμη τελειότητα, η ανάταση της ψυχής, οι… Crimson Glory!
Τσεκάροντας λιστες έπεσα σε αυτό.
Τίμιο Thrash/Death από mainman και drumer των διαλυμένων Necros Christos με Σουμεριανό concept.