Ας ξεκινησουμε χαλαρα, οπως τα παλικαρια πριν απο καμια 38αρια χρονια (+1 μερα)
@martian τι κανουμε εδω;
Ας ξεκινησουμε χαλαρα, οπως τα παλικαρια πριν απο καμια 38αρια χρονια (+1 μερα)
@martian τι κανουμε εδω;
Τσιρίζουμε και απορούμε γιατί μας κοιτάνε περίεργα οι πελάτες, τι να κάνουμε δηλαδή. Δίσκος-παροξυσμός.
On topic, Ample Destruction και εδώ τώρα.
Μεσημέρι στο εξοχικό, τα τζιτζίκια λυσσανε, οι μπύρες που έχω πιεί με χουν βαρεσει, air condition δεν παίζει το voice of a soul όμως στριφογυρίζει στο μυαλό μου
Λιγο το 20/10, μπορει να σταματησω στη μεση του δρομου για να το απολαυσω με την ησυχια μου.
Ον τοπι:
Κάποτε υπήρχε ένα συγκρότημα* που έγραψε κι έπαιξε αυτή την κουταμάρα:
Ένας μυστήριος όμως εμπνεύστηκε και μπήκε στο στούντιο μόνος του για να γράψει σε σινγκλ μια διασκευή του παραπάνω κομματιού. Νόμιζε ότι ήξερε κιθάρα, είχε γράψει κι ένα δικό του τραγούδι ο δόλιος, για να το βάλει b-side. Στο μεσοδιάστημε όμως γνώρισε έναν κοντό που έπαιζε σε άλλη μπάντα, αλλά ο κοντός είπε “είμαι με το ξαδερφάκι μου ξέρεις” και τον πήραν μαζί, αλλά τότε είπαν δεν παίρνουμε όλη τη μπάντα μαζί και έτσι έγινε τελικά και αυτό, τίποτα άλλο.
Βρήκαν κι έναν που έπαιζε τσέλο σε μία μπάντα της πλάκας και είπαν ολοι μαζι “δεν γράφουμε καμία μλκ να τζαμάρουμε για να περνάει η ώρα;” και κόψε-ράψε κόψε-ράψε, έγραψαν εναν δίσκο στο πόδι. Σε δουλειά να βρισκόμαστε δλδ.
Σαν σήμερα το 1975, κυκλοφόρησε το απο πάνω.
*Τους έμαθα πρόσφατα, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν χιλιάδες συγκροτήματα που έχουν εξαφανιστεί άδικα.