Μικροί καθημερινοί ήρωες που κρατάνε την κοινωνία όρθια. Ον τοπικ
Αντιληπτό.
Ον τοπικ:
Ελπίζω να μην απογοητεύτηκες
Άκουσα τις πρώτες νότες, δε μου άρεσε <3 δεν πειράζει, συμφωνούμε στο μπλακ μέταλ
Να το ανοιξω να το ακουσω ή ειναι μπλακ μετσολ?
Μελωδικό μπλακ μέτσολ και τα μυαλά στα μπλέντερ
Παρόλο που είναι αρκετά δουλεμενο μουσικά και προοδευτικο, ταυτόχρονα είναι και αρκετά άμεσο, εμένα μου άρεσε από την πρώτη κιολας ακρόαση και τώρα στην τρίτη φορά που το ακούω μου αρέσει αρκετά. Μελωδικό, ατμόσφαιρικο μπλακ θα το έλεγα κι εγω. Θα έλεγα (με επιφύλαξη βέβαια) να τολμήσεις μια ακρόαση φιλτατε @QuintomScenario , δεν αποκλείεται να βρεις στοιχεία που σου αρέσουν σε αυτό.
Ισως καποια αλλη φορα, δεν ειμαι καθολου σε φαση για γαβγισματα και νιαουρισματα αυτην την εποχη (!)
Έχω κατ’ επανάληψη και αναλυτικά εκφράσει τον απεριόριστο θαυμασμό μου για το Selling England by the Pound των Genesis, έναν από τους αγαπημενους μου δίσκους, που σήμανε (μαζί με το επόμενο τους) την κορύφωση τόσο για τους δημιουργούς του, όσο και (λίγο πολύ) για το όλο progressive rock ρεύμα.
Δεν είναι τυχαίο που έκτοτε και οι ίδιοι οι Genesis αλλά και οι περισσότεροι λοιποί “προοδευτικοί” αρχίζουν να αραιώνουν σταδιακά από τις κυκλοφορίες.
Με αφορμή την συμπλήρωση χθες 49 χρόνων από την πρώτη του εμφάνιση - ούτε μισόν αιώνα δηλαδή!.