Μπορεί οι Trapeze πλέον να είναι περισσότερο γνωστοί σαν το συγκρότημα που “έδωσε” τον Mel Galley στους Whitesnake, τον Glenn Hughes στους Deep Purple και τον Dave Holland στους Judas Priest, όμως σε αυτό εδώ το δεύτερο LP τους, έχοντας χάσει δύο αρχικά μέλη, παίρνουν σαφείς αποστάσεις από το psychedelic/pop ντεμπούτο τους, και το προαναφερθέν τρίο προσφέρει ένα εξαίρετο album ζόρικου blues/hard rock που συναρπάζει όποιον έρθει σε κοινωνία μαζί του!
Άλλο ένα masterpiece από μία από τις πιο ιδιαίτερες μπάντες του σύγχρονου black/death.
14 Γενάρη όλοι (λέμε τώρα) Temple.
Μόλις γίνω πρωθυπουργός αυτό θα είναι το soundtrack στα νοσοκομεία
Καληνύχτα κόσμε 
Ε, ρε, τι έχει να γίνει.
Δεν ακούω Helloween αλλά πόσο έπος είναι αυτό το τραγούδι!
Τι λες τωρα εγω εχω ακούσει 5 φορες απο το πρωι το barbara ann 
τι καλυτερο αλμπουμ για να τελειωνει το 22…