Δεν ξερουμε ακομα Υπαρχει διαφωνια, η μελλουσα νυφη θελει κατι κλασικο σε Σινατρα ή παρεμφερες, και εγω θελω το Change Of Seasons ολοκληρο.
Εγω παντως εισοδο με ride the sky κ χορο -ας το πουμε χορο δηλ αυτο που έκανα- τι Φαιδρα.
Αν θες κάνουμε ενα τοπικ να σε βοηθησουμε.
Αν με προσλάβεις ως dj στον γάμο με 200 δολλάρια την ώρα, δεν θ’ αρνηθώ.
Με αυτες τις προτασεις, δεν βλεπω πολυ μελλον στην καριερα σου ως DJ…
Χαχαχαχα, εσύ χάνεις, η σύντροφος πάντως θα τις εκτιμούσε τις προτάσεις μου
Πιστεψε με, η συντροφος θα σε πεταγε στην θαλασσα με αυτες τις προτασεις
Υπαρχει κανεις που να θελεις να μπει στον γαμο του με μιζερα τραγουδια?!?
Μισό αιώνα ζωής έκλεισε προχθές το Dark Side of the Moon, ένας από τους δίσκους - μνημεία των Pink Floyd αλλά και γενικά της σύγχρονης μουσικής.
Το ακούμε συχνά όχι μόνο λόγω της απαράμιλλης ποιότητας του, αλλά και για να ανακαλύψουμε ποιο ελιξήριο της νεότητας το κάνει να ακούγεται τόσο φρέσκο και χωρίς “ρυτίδες”, ενώ έχει… πενηνταρίσει!
Στον δικό μου επιτεύχθηκε ιστορικός συμβιβασμός για την είσοδο με το Getting away with it των James. Χορός δεν έπαιξε καθώς η μάζωξη έγινε σε μπαρ με unlimited κατανάλωση ποτών. Έπαιξε όμως headbanging με το Unholy των Savatage τις πρωινές ώρες και μετά γαματα γιατί δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα. Πάντως ξύπνησα το επόμενο μεσημέρι φορώντας ακόμα το κουστούμι με τις εσωτερικές τσέπες του σακακιού τιγκα στα φακελάκια
Σε όσα σκοτεινά δωμάτια και αν κύλαγα
Έτρεχα για δουλειά βγαίνοντας απ’ την σήραγγα
Και ξανά-πολεμάω τις μάχες που περπάτησα
Οι στίχοι μου σπαθιά που τα κρατάει μια καύλα μάγισσα
Αχ, χάθηκε ο ρομαντισμός στις μέρες μας