Επ’ ευκαιρία της συμπλήρωσης 38 χρόνων από την κυκλοφορία του Metal Heart ακούμε τους μεγάλους κλασικούς Beethoven και Tchaikovsky όπως και τους Accept να μας λένε για το μελλοντικό… 1999!
Θεωρώ το Prequelle εξαιρετικό άλμπουμ. Με τα υπόλοιπα άλμπουμ τους δεν με έχουν κερδίσει (εκτός από μεμονωμένα τραγούδια που είναι σούπερ).
Αυτή είναι πάνω-κάτω η άποψή μου για Ghost.
Και τώρα ακούω αυτό εδώ το μικρό έπος
“And are new idols sounded out? This little essay is a great declaration of war; and regarding the sounding out of idols, this time they are not just idols of the age, but eternal idols, which are here touched with a hammer as with a tuning fork: there are no idols that are older, more assured, more puffed-up — and none more hollow.”
Κ Ο Μ Μ Α Τ Α Ρ Α
από τα αγαπημένα μου κομμάτια της, το πόσο της πάει φωνητικά δεν λέγεται
Ενα γλυκόπικρο τραγουδι ο ορισμος του songwriting, η κρυφη μου επιθυμία να το τραγουδήσει μια μερα ο Axl
Καπου στα 40 σου εχεις γινει ζωγραφια σε τοιχο της Καλλιθέας
Και πλεον τρεμουμε μηπως αυτο το επος ηταν το τελευταίο δειγμα της τρισμεγιστοσυνης σου (φωνητικα)
Εχουμε γινει αυστηροι με τις μπαντες που αγαπάμε. Σκεψου λεει να ζουσε ο εν λογω κ να κυκλοφορούσε υπο κανονικές συνθήκες το τραγουδι. Κραξιμο και γκρινια. Αυτος ειναι λοιπον ο κανονας μου για τη δουλειά των καλλιτεχνών. Σκεψου αν αυτο που ακουσες, ειδες ειναι το τελευταίο “προιον” του ανθρωπου που σε εμπνέει… ξερω πολυ γκρινια για το τιποτα… αλλα το σηκωνει η Δευτέρα
Για πάμε λίγο σοβαρό 1979.