Ε ναι, απο τα πρωτα που ειχα βαλει να ακουσω την προηγουμενη εβδομαδα. Γενικως, μοιραζω δισκους που ξερω μεχρι και το κομμα στους στιχους με αλλους που δεν εχω ακουσει πολυ/ποτε. Για πλουραλισμο. Ετσι μου ξεμειναν 2-3 αγαπημενοι δισκοι του 1979, οπως των BF. Αλλα πλεον μαζευονται πολλοι δισκοι καθε εβδομαδα, πολυ υλικο, να δω τι θα προλαβω να ακουσω απο το 1980.
Τι γουστάρω σ ενα λαιβ σε εικονα πιο πολυ κ απο σετλιστ κ σοου με φλογες κτλ; να δειχνει τον κοσμο απο κατω να παίρνουμε το φιλινγκ της καυλας. Για παράδειγμα το λαιβ των united pumpkins -μη χεσω για ονομα του θεου- σ αυτον τον τομεα παιρνει ενα ωραιοτατο 0/10. Δηλ αν θετε να δειτε ζευγαρακια κ τυπους να τραγουδανε ασχετα πράγματα αυτο το λαιβ είναι για εσας.
Αντίθετα το 666 των maiden γαμησε αρκετα σ αυτόν τον τομεα.
Το απολυτο που εχω δει παντως ειναι το παρακάτω λαιβ -δειτε το όλο περα απο το απολυτο τραγουδι ραμσταιν-
Δηλωνω ερωτευμένος με την ξανθουλα προς το τελος του τραγουδιού κ καθε φορα που -θα- το ακουω θα την φερνω στο μυαλο μου.
Α ημουνα μεσα
Ωραια συναυλια, βγηκε και σε DVD to 2015, πρεπει να την ξαναδω καποια στιγμη.
Ω Μίκη Μίκη Μάους ευφυή
Ω Μίκη Μίκη Άξιον Εστί
Για πάρτι σου ένα ροκ εν ρολ
Με δωδεκαμετράκι από σολ
Μια τούρτα αλά κρεμ σοκολά
Την ώρα που λες τα πολλά
Που με χέρια ψηλά
Το παίζεις ο Μπαχ και καλά
Μεγαλείο
Ο τρίτος και καθοριστικός δίσκος για τους Accept έμελλε να είναι δυναμίτης! Το Βreaker, που κυκλοφόρησε 42 χρόνια πριν σαν σήμερα, με το τόσο 80s εξώφυλλο, αποτύπωνε στα αυλάκια του ένα συγκρότημα (και έναν τραγουδιστή!) που είχε βρει την ταυτότητα του και προοιώνιζε ακόμη σπουδαιότερα πράγματα για το μέλλον!
(Περισσότερες δηλώσεις θαυμασμού την άλλη βδομάδα όταν θα λέμε για το 1981 στο γνωστό thread!)