Sister Mary had a friend called Alice
Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων,
με το ζόρι στριμωγμένη,
απ’ το γέρο της δαρμένη,
από μπάτσους καρφωμένη
για σωρεία εγκλημάτων.
Η Αλίκη φωτισμένη
φέρνει ίχνη εγκαυμάτων,
η Αλίκη αποκλεισμένη
του παραμυθιού η Αλίκη,
σ’ ένα άσυλο ανιάτων.
Δισκοι που βγάζουν μια μελαγχολία λοιπον.
Ετουτοι εδω οι τύποι απο το Λεστερ του νησιου έβγαλαν ενα άλμπουμ που νομιζω περιεχει μεγαλες δοσεις μελαγχολιας
Παρεπιπτοντως στο Λέστερ συτη την στιγμη εχει ακριβως τον ιδιο καιρο με την σαλονικα.
Αχ κ αυτο το ορχηστρικό
Για να δουμε θα ψηφιστεί οταν ερθε η ωρα;
West Ryder, Kasabian, Velociraptor, 48:13, Empire, For Crying, δε θυμάμαι καν πως πάει το τελευταίο 
Δηλωνω ξεκαθαρα πρωτοδισκακιας
Πάμε λίγο σοβαρό 1997
Ούτε 20άδα
Ευκολη δεκάδα, για πεντάδα θέλει σκέψη και καλή μελετη να μην ξεχαστούν κυκλοφορίες.
Για εμένα το 4ο, βαριά 5ο καλύτερο Megadeth. Του έχω και ιδιαίτερη αδυναμία επειδή δεν μοιάζει με κανέναν άλλο δίσκο τους, αλλά και επειδή είναι και το πρώτο τους που αγόρασα “φρέσκο”
One is the Axis
Anonymous in glory
Love is now empty
And incomplete
Strike at the heart of hope
Where panic stirs the will
We hear Dog’s blessing
This sleepless night’s torture
We pray for it’s ending
We push for the slaughter
Of a broken faith missing
Of a passing love dying
We start afresh
For love and for death
15αδα θα ελεγα σιγουρα. Για πιο ψηλα βλεπουμε.
1986
Πολυ δύσκολη χρονιά το 1997, για μένα ίσως η πιο δύσκολη. Αλλά το Cryptic Writings θα προσπαθήσω να το βάλω 5αδα. Μην τον ακούς τον άλλον. Αυτός ήταν γκραντζας τότε.
