Sanity falls by the knife
That lacerates the brain
Listen to the pain
Touch the empty spaces within our hearts
And see the dream is our reality
Stand upon the edge, fall into the water
Drift upon the sea, pray for all the others
Suffering to see
The ludicrous smiles
Άκουσα το παραπάνω τραγούδι και…
- Κλαίω σε εμβρυϊκή στάση στο πάτωμα από τη συγκινηση
- Οι αναμονές των ακουστικών μου πόρων είναι ασύνδετες, οποτε νον κονοσκο
- Έκανα εμετό από αηδία με την αηδία
- Σιγά μην ακούσω μετσαλ με φανταζυ στίχο, είμαι σοβαρό άτομο εγω
0 voters
Μην πετάς λάσπη ρε, δεν είναι μετσαλ με φανταζυ στίχο οι BG;
Αυτό που ψήφισα, συνέβη πάντως με αυτό το τραγούδι
Μόνο το Last Candle.
Done.
Ψηφισα την φαση με τον εμετο, γιατι μετσαλ με φανταζυ στιχο υπαρχει και κακιστο υπαρχει και εξαιρετικο.
We must suffer
To free our pain
Can you help us
To find our way
You’re here to stay
Stay here in paradise
I’d end this moment
To be with you
Through morphic oceans
I’d lay here with you
Πριν λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 37 χρόνια από την κυκλοφορία του Epicus Doomicus Metallicus, που σήμανε την… αυτονόμηση του συγκεκριμένου ήχου αλλά και την ονοματοδοσία του, όσο κι αν η γέννηση του ανάγεται ήδη από την εποχή του πρώτου δίσκου των Black Sabbath.
Ένας θεόρατος ογκόλιθος που ρίχνει έκτοτε την βαριά σκιά του σε ότι ακολούθησε και αρνείται να χάσει την γοητεία του όσα χρόνια κι αν περάσουν
Δε μιλάμε για ένα απλά καλό δίσκο. Μιλάμε για ένα κομμάτι υψηλής τέχνης, που θα μνημονέυεται στο αιώνα τον άπαντα. Στη δική μου τριάδα αγαπημένων δίσκων έβερ. Έχει αφήσει τα σημάδι του πάνω μου με πολλούς τρόπους