ήρθαμε.
Υπάρχει το Release και τ’ άλλα φεστιβάλ, τα μικρά lives, αλλά… υπάρχει και αυτό:
Στο 2:40 αρχίζουν τα πρώτα “Crowd divings”, έχουμε security guards από δασκάλους (τρελό γέλιο, αλλά όχι ειρωνικό, γιατί τους χαίρεσαι όλους. Έχουμε κάτι μικρά σπρωξίματα και παραλίγον ενδείξεις για circle pits και moshpits, ενώ στο πλήθος βλέπουμε και οπαδούς ανεβασμένους στους ώμους άλλων. Total underground live. Εξαιρετικό.
Μπήκε 3άδα και πάει για κορυφή της χρονιάς:
1994 on the run:
Αυτός ο δίσκος είναι σα να είναι ένα αποκλειστικό πλοίο της γραμμής του συμπλέγματος των Κυκλάδων. Πλέει με χάρη και αγκυροβολεί κατά ισομερή χρονικά στάδια στους λιμένες των Fates, των Sieges Even, των 'Ryche και των Lethal (που αντιπροσωπεύουν το πιο μικρό νησάκι [βλ. Σίκινο ή Δονούσα ή Τζια]), και 'συ απορροφάς όλο τον λυρισμό του γαλάζιου και του λευκού. Εξαιρετική παραγωγή, αναδεικνύοντας το πάθος στα τύμπανα και τις κάσες.
Θ’ ανταποδώσω αμοιβαίως πίσω το '95, μέσα από την πεντάδα μου.
Κατι που ξεχασα το '94
1994’s finest, by light years
a One-Woman Show by the Ultimate Survivor - Last Bitch Standing
"like a liar at a witch trial
you look good for your age"
Έτυχε η έκδοση του His Majesty At The Swamp που έχω ακούσει, να έχει αυτό εδώ σαν bonus. Τόσα χρόνια μετά παραμένει το αγαπημένο μου Varathron τραγούδι και είναι, γενικότερα, στα πάρα πάρα πολύ αγαπημένα μου bonus tracks ανεξαρτήτως ιδιώματος.
(The) nights that the full moon call you
(to its kingdom)
Recollecting mystical rites
Sung for them who live beyond (galaxies)
Beyond the forest of stars!!
Πάμε mystifier μύστη μου?