Και μετά αυτό εδώ το οποίο ανακάλυψα από το γνωστό παιχνίδι του forum.
Ν’ αφήνεσαι ράθυμα στο ρεύμα της θάλασσας, να λιμνάζεις
σε τόπους που πρόσκαιρα αγάπησες ή ν’ αναλώνεσαι
διαγνώνοντας άσκοπα αθεράπευτες περιπτώσεις
Να προσμένεις μιαν άνοιξη πως τάχα πλησιάζει
με τη νωχέλεια ηλιόλουστης μέρας που ξάφνου ναυάγησε
μες στις κατάφωτες παραθαλάσσιες κωμοπόλεις
Να ’σαι κατάμονος κι όμως κρυμμένος σε χίλιες καρδιές
να περάσεις στο αίμα αυτών που σ’ αγκάλιασαν πρόσκαιρα
να πληθαίνεις
(νικος-αλεξης ασλανογλου, modus vivendi)
τα b sides του Draconian Times είναι καλύτερα από πολλούς σπουδαίους δίσκους του 95… ήρεμα το λέω
Τα είπαμε πρόσφατα, θα τα ξαναπούμε και στο μέλλον για αυτό το μνημείο που είδε το φως της δημοσιότητας 32 χρόνια πριν, όμως γιατί κυκλοφορούν τέτοιοι δίσκοι μέσα στο κατακαλόκαιρο δεν μπορώ να καταλάβω!
(Καλά, προφανώς ο συγκεκριμένος δεν ακούστηκε μόνο τη εποχή που ήταν καινούρια κυκλοφορία - κάθε άλλο - αλλά ένας συνειρμός με το καλοκαίρι αναπόφευκτα θα γίνει!)