Προσεχώς
Γαμημένοι κρυψίνοες όλοι σας
Alice In Chains, δεν ειναι και φοβερο μυστικο
Με ανακάλυψε ο παντελής γμτ
…α, ναι
Είδες ποιος τραγουδάει ε?
Ravenάρα (αν και backing)
Αν θυμάμαι καλά ο Καραολίδης κάπως είχε συνδέσει αυτό το άλμπουμ με τους FLAΜING LIPS. Εγώ βέβαια δεν είχα ιδέα γι’ αυτούς (ακόμα δεν έχω) αλλά ως συνήθως τα έγραφε τόσο ωραία που πήρα τον δίσκο και πολύ καλά έκανα γιατί είναι ένα φανταστικά νοσταλγικό κράμα indie/folk με ολίγη ψυχεδέλεια.
Μετά από έτη που υπέμεινα την καγκουριά λαϊκών και τράπερ, άρχισαν να περνάνε απ’ έξω αμάξια που βάζουν στο τέρμα ποιοτικά πράγματα.
We are unknown, we knowers, ourselves to ourselves: this has its own good reason. We have never searched for ourselves—how should it then come to pass, that we should ever find ourselves? Rightly has it been said: “Where your treasure is, there will your heart be also.”
Δεν τους ήξερα καν και γουστάρω στο φουλ. Παίξε συνθπανκ