Έχοντας να επιδείξει φρενήρη riffs, μανιασμένο drumming από τον Ventor, πειστικές ερμηνείες από τον Mille σε στίχους “κλασικής, αγαπημένης” θεματολογίας (ήτοι πόλεμος, τρομοκρατία, θρησκευτική καταπίεση και τα συναφή!) και σπουδαία κιθάρα από τον Sami Yli-Sirniö που διανθίζει με μελωδικά leads και solos τα κομμάτια, το “Enemy of God” που κυκλοφόρησε 19 χρόνια πρίν τέτοιες μέρες, επωφελούταν από την εμπειρία των Kreator που κατάφεραν να συνταιριάξουν το παραδοσιακό thrash με τις τάσεις της εποχής!
Γενικως μιλώντας, απροσμενη απουσια στις καθ’ετος λιστες του 52 για τους kreator, περιμενα μεγαλύτερο γκελ, στο οντοπικ ΔΙΣΚΑΡΑ!!
Τα είχε πει ο γέροντας Πανκίσιος αλλά δεν ακούγαμε
Summary
Όταν η χρονιά τελειώνει σε “4” και οι Green Day βγάλουν δίσκο, αυτός θα είναι καλός…
Γύρισα σπίτι και για ανεξήγητο λόγο άρχισα να μουρμουράω τον ρυθμό του.
Από τα πολύ πολύ αγαπημένα μου opening themes, μιας ταινίας που παραμένει από τις πλέον ονειρικές που έχω δει.
Βγάζει λίγο βρετανικό κλίμα τούτο ή μου φαίνεται?
Επιλογος απο ενα φανταστικο συγκροτημα… Μαγικα, ταξιδιαρικα πραγματα…