Αυτός που σκέφτηκε να βάλει ήχους ζώων στο Caged Animals, θέλει κλωτσιά στα δόντια. Γενικά, ενδιαφέρον power/progressive metal.
Damn the bridges I forgot to burn
And every stone that’s been left unturned for years, long gone now.
Fuck the anchors that’s been left at sea
It goes to show it wasn’t meant to be for me…
Κάτι που η άνοιξη (καλοκαίρι;) έχει μπει για τα καλά, κάτι που κούμπωσε αυτός ο υπερδίσκος σε ένα πολύ γλυκό βράδυ έτσι που σκάει οργιαστικά ωσάν την εποχή, κάτι που το thank you είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που έχουν γραφτεί ποτέ, κάτι που το ramble on ξάφνου θέλω να ακουστεί στην κηδεία μου (ναι οκ δεν ταιριάζει απόλυτα, ας μην είναι το main feature αλλά ας παίξει στα ενδιάμεσα), κάτι που κάπως συγκινήθηκα πολύ γαμώτο και είπα να το σημειώσω κάπου και αντί να χαλάσω το διπλανό ήρθα εδώ, ναι, αυτά.
Καλό μήνα να έχουμε, και μια προφανής επιλογή για σήμερα είναι το συγκεκριμένο κομψοτέχνημα από το ομώνυμο LP των Deep Purple, τρίτο και καλύτερο της Mk I σύνθεσης. Ένα κομμάτι ενδεικτικό της κλασικής μουσικής παιδείας του Lord αλλά και της επιρροής του τα πρώτα χρόνια, που μπαίνει άνετα σε μια λίστα/κουβέντα σχετικά με τα καλύτερα της ιστορικής αυτής μπάντας.
Τι χρονια το '69 ε
Τελικά υπάρχουν και άλλοι βλαμμένοι 
Freed of the world
Shed of the weight
Onward to see you, my friend
Light years above
Time seems to wait
Promise to see you again
Πάει ο Παργαλάτσος (@RiderToUtopia) τώρα να μας πιάσει χαζούς. Άσε, ρε ορχηστρικέ κουρτινάκια! Μάθε μπαλίτσα νυχτοκ(ρ)ώλικη (copyright @Lupin).
H κουρτινα κρυβει και αυτη μεσα της τους ΚΟΥ(ΡΤ)ΙΝ(Α), τυχαιο, δεν νομιζω 
