Απο τους πλεον αγαπημενους δίσκους της τελευταίας διετίας
We’re not here to be absolved
Nor to sigh before the Throne
Ήθελα να ξερα, αν και πως προλογίζουν στα λάηβ τους το #5
“Και τώρα θα παίξουμε το 5”
Το άκουσα στο spotify ολόκληρο για να δω πως ακούγεται. Δεν είμαι ο τύπος που κατηγορεί και γειώνει τις revisited δουλειές. Καταλαβαίνω ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους γίνονται αυτές οι επανηχογραφήσεις. Προσωπικά το βρήκα αρκετά άνευρο και χαλάστηκα σε πολλά σημεία. Μέχρι και το Black Chamber με χάλασε. Σε αντίστοιχη περσινή κυκλοφορία του Icon από Paradise Lost δεν χαλάστηκα καθόλου. Τέλος πάντων, γούστα είναι αυτά.
Λογικό, no Thomen no Guardian
Δεν μου είπε και μένα πολλά πάντως.
Με έπεισε το όνομα της μπάντας. Θα παίξει.
Δεν ξέρω γιατί έχω κολλήσει τόσο πολυ με τον φετινό τους δίσκο, αλλά η αλήθεια είναι ότι είχα χρονια να ευχαριστηθώ σε τέτοιο βαθμό καινουριο υλικό της μπανταρας
So I’m here again, with the smile of a Cain