Ο αγαπημενος μου δισκος (του).
Τέταρτη φορά στα καπάκια.
Καλό δισκάκι, καλογέρασε μωρέ.
Και; Τι λέει;
Όλα καλά μωρέ, μην ανησυχείς.
Εν αρχή ην το Χάος
Σωστός, μετά χάλασαν…
Οι Jag Panzer είχαν αποκτήσει ένα θρυλικό cult status έχοντας ένα πρώτο album - ορόσημο του USPM, και ένα δεύτερο που είχε μείνει “στο συρτάρι” (και ένα τρίτο που κανείς δεν θέλει να θυμάται!)
Η επιστροφή τους πριν από 27 χρόνια τέτοιες μέρες, με το Fourth Judgement όπου ήταν παρόντες ξανά οι Conklin και Tafolla αναμενόταν με ενθουσιασμό και σκόρπισε ρίγη συγκίνησης!
Δεν μπορω να περιγραψω τα συναισθηματα που με διακατεχουν οταν μπαινουν τα sample βιολια του Black. Ο δισκος αυτος ειναι ενα επος, αλλα λιγο κατω απο το AD, το οποιο αποτελει με τη σειρα του ενα απο τα σπουδαιοτερα μεταλ μνημεία.
Για εμένα το FJ δεν είναι καν τριάδα, για πεντάδα το συζητάμε.
Speak of the devil…
Αυτός ο δίσκος είναι σίγουρα μέσα στους 4-5 (αυστηρά!) που θα έλεγα ότι ορίζουν αυτό που έχω στο μυαλό μου ως “heavy metal”.
Και ενώ η απάντηση για τον καλύτερο PL δίσκο είναι, άλλες φορές DT και άλλες φορές Icon (ανάλογα τις συναστριες), όταν φτάνουμε στο δια ταύτα, δεν παίζει ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Παρά μόνο το παρακάτω
Χ.Π.