Τι κομματάρα! Και αυτό το τέλος…
9 Likes
In the dark I have heard a calling
22 Likes
Νέωπες ακροατές (αλλά και γενικά) είμασταν το 1990 και διαβάζαμε με μια κάποια ζήλεια για όλα αυτά τα κλασικά album των παλιότερων ετών που δεν τα ζήσαμε σαν καινούριες κυκλοφορίες, μέχρι που έσκασε το Painkiller και ακούσαμε ένα LP που από την αρχή φαινόταν ότι θα αφήσει εποχή, τη στιγμή που κυκλοφόρησε!
14 Likes
6 Likes
5 Likes
17 Likes
7 Likes
Πόσος καιρός χρειάζεται για να χωνευτεί όλο αυτό το υλικό;
5 Likes
7 Likes
Τέλος ημέρας, οβερ εντ αουτ
15 Likes
ΤΡΟ ΜΠΟ ΝΟ ΒΕ ΝΤΟΥ ΖΑ
This could be my last regress
7 Likes
Οπαδός τους δεν υπήρξα ποτέ, αλλά, διάολε, ήταν τόσο τεράστιοι και “συμβαίνει τώρα” παγκοσμίως όταν η δική μου ηλικία ήταν τέτοια που η μουσική έπαιρνε τεράστιο μέγεθος στην καθημερινότητα και πίστευα ότι μπορεί να μου αλλάξει τη ζωή, που δεν μπορώ ν’ αρνηθώ ότι η νοσταλγία χτύπησε ταβάνι με το παρακάτω κι ένας μικρός κόμπος ανέβηκε στον λαιμό στο κλασσικότερο των κλασσικών ρεφραίν.
Η κοπέλα εξαιρετική.
4 Likes
Full attack by Maiden.
3 Likes
2 Likes
Πριν από λίγε μέρες συμπληρώθηκαν 26 χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου δίσκου των Death. Ως γνωστόν, ο Schuldiner είχε αποφασίσει να προχωρήσει πια με τους Control Denied, αλλά η εταιρεία πίεζε για ένα ακόμη Death album. Αυτό εξηγεί γιατί το Sound of Perseverance έχει μικρή σχέση με το death metal με την εξαίρεση των φωνητικών του Evil Chuck - μια διαδικασία σταδιακής απέκδυσης των death στοιχείων που είχε ξεκινήσει βέβαια νωρίτερα, σε αναλογία με το λογότυπο του συγκροτήματος που σιγά σιγά έχανε τα gore στοιχεία, πλέον δεν είχε καθόλου αίματα, φωτιές, αράχνες, νεκροκεφαλές και τα σχετικά!
Ο δίσκος αυτός καθεαυτός ήταν, εννοείται, άλλο ένα αριστούργημα!
16 Likes