εχω σοκαριστει
:sleep:
Όπως έγραψα και πιο πάνω η ταινία έχει τρία μέρη. Στο πρώτο μέρος μιλάει για τη θρησκεία. Κυρίως αναφέρεται στις ομοιότητες που έχει ο Χριστιανισμός με παλαιότερες θρησκείες . Αυτές οι ομοιότητες αφορούν κυρίως τους “ηλιακούς Μεσσίες” και τον πατερναλισμό που τους διέπει. Γέννηση, βάπτιση, πραγματοποίηση θαυμάτων, προδοσία, θάνατος και ανάσταση.
Στο δεύτερο μέρος μιλάει για την 11η σεπτεμβρίου. Κυρίως εστιάζει στην υπόθεση πως οι Αμερικάνικες αρχές σχεδίασαν την επίθεση στους δίδυμους πύργους ώστε μετά να περάσουν πιο εύκολα τους τρομονόμους αλλά και να επιτύχουν την αποδοχή για την εισβολή σε ξένες χώρες. Συγκρίνει την επίθεση με αυτή που είχε γίνει στο Περλ Χάρμπορ και το πως τότε οδηγήθηκε στον πόλεμο η χώρα.
Στο τρίτο μέρος μιλάει για το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Αμερικής. ξεκινάει λέγοντας πως ο Αμερικάνικος πόλεμος έγινε ουσιαστικά για να απαγκιστρωθεί η Αμερική από τους ευρωπαίους και τα χρήματα που τους ανάγκαζαν να δανειστούν. Στην πορεία αναλύει πως η ίδρυση της κεντρικής τράπεζας εξελίχθηκε στο σημερινό οικονομικό τραπεζικό λόμπι. Το πιο ενδιαφέρον από αυτά που λέει σε αυτό το μέρος μου φάνηκε αυτό που έλεγε στο τέλος. Πως δηλαδή θα αντικατασταθεί το δολάριο από ένα νέο νόμισμα στυλ Euro . Μίλαγε για ένωση καναδά μεξικού και ήπα αλα ευρωπαική ένωση. Περιμένω να δω εάν θα γίνει κάτι τέτοιο.
Είδα λίγες ώρες πριν το τρίτο μέρος του Zeitgeist, στην παγκόσμια πρεμιέρα του. Ο χώρος στο σινεμά κατάμεστος, ο κόσμος νέος στην πλειοψηφία του, τα πρόσωπα σκεπτικά, ενδιαφέροντα.
Δε θέλω να κάνω καμιά ανάλυση σ’ αυτή τη φάση. Δε ξέρω πότε και αν θα συνεχίσει να προβάλλεται στον κινηματογράφο, προτείνω όμως να το δούνε οι ενδιαφερόμενοι ούτως ή άλλως απο το ίντερνετ.
Οι θεωρίες συνομωσίας έχουν πια υποχωρήσει, το τρίτο μέρος εστίαζε στη σύγχρονη οικονομική κατάσταση, κάνοντας και κάποιες απαραίτητες αναφορές σε θέματα κοινωνικής ψυχολογίας στο ξεκίνημα του, απαραίτητες για μια εποχή που δίνει όλο και μεγαλύτερη έμφαση στον βιολογικό και έμφυτο παράγοντα όσο αφορά τη ερμηνεία των συμπεριφορών και τάσεων.
Το μεγαλύτερο ωστόσο ενδιαφέρον παρουσίαζε το δεύτερο μέρος, όπου και έγινε μια ολοκληρωμένη πρόταση για μια μελλοντική εναλλακτική κοινωνία, πως ακριβώς θα μπορούσε να είναι και να λειτουργεί μια τέτοια κοινωνία. Στη βάση της πρότασης ήταν η ανάγκη εξοικονόμησης των φυσικών πόρων του πλανήτη και ένα εντελώς διαφορετικό σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης, οργανωμένο σε παραγωγικές μονάδες-πόλεις, το οποίο καθιστά ολότελα περιττό το χρήμα. Στο σύστημα αυτό η χρήση της τεχνολογίας προς όφελος των ανθρώπινων αναγκών παίζει καθοριστικό ρόλο.
Όσοι το ψάχνουν θα αναγνωρίσουν εδώ στοιχεία απο κοινωνικές θεωρίες αιώνων, απο τον ουτοπικό σοσιαλισμό ως τον μαρξισμό και τον αναρχισμό, σε δόσεις απο δω κι απο κει, ενταγμένα σε ένα σύγχρονο και πολύ συγκεκριμένο πλαίσιο.
Γενικά η ταινία είναι τροφή για σκέψη και για συζητήσεις. Δίνει κάποιες απαντήσεις, θέτει ένα όραμα, προκύπτουν όμως και διάφορα ερωτήματα ως προς το “πως” κυρίως, και ως προς την σχέση της πολιτικής/κοινωνικής δράσης με όλα αυτά. Γεννιέται ένας σκεπτικισμός γενικά, αλλά αυτό είναι θετικό πιστεύω.
Προτείνω όπως και να ναι στον κόσμο να δει το τρίτο αυτό μέρος του Zeitgeist, έχει πράγματα να πει.