Judas Priest - Sin After Sin
ο δίσκος που ακολούθησε το Sad Wings of Destiny και δεν ντρέπεται ούτε για αστείο να το κοιτάξει στα μάτια.
το ακούς και αναρωτιέσαι γιατί οι Priest βγάλανε δισκάκια τύπου Point of Entry, British Steel…
Μεγαλη δισκαρα το Sin After Sin, συμφωνω, 10αρι ακατεβατο, αλλα το γαμησες λιγακι ε.
δε νομίζω, αλλά γούστα είναι αυτά.
το Sad Wings of Destiny είναι ο αγαπημένος μου Priest δίσκος βέβαια (11άρι), αλλά και το Sin After Sin είναι 9μισάρι γιομάτο.
κι εδώ που τα λέμε
διάολε!!!
[I]Some kind of stranger come inside[/I]
[B]Twilight ‘‘Twilight’’[/B]
Δισκάρα ψιλο-ξεχασμένη. Με εξαίρεση 2-3 πιο μέτρια κομμάτια μιλάμε για ένα σύνολο εξαιρετικών τραγουδιών, με στοιχειωμένη ατμόσφαιρα, φοβερές μελωδίες και ωραίο drumming από τον τρελό.
Saxon - Denim And Leather, Lionheart, Inner Sanctum, Into The Labyrinth, Call To Arms, Heavy Metal Thunder-Live dvd, The Engle Has Lanted III:):!:
Με αφορμή το leak του atoms for peace
[B]Thom Yorke - The Eraser[/B]
Καταπληκτικός δίσκος, δείχνει για άλλη μια φορά το ταλέντο του ο thom.
[B]Radiohead[/B]-Ok Computer
[SPOILER]
fitter happier
more productive
comfortable
not drinking too much
regular exercise at the gym (3 days a week)
getting on better with your associate employee contemporaries
at ease
eating well (no more microwave dinners and saturated fats)
a patient better driver
a safer car (baby smiling in back seat)
sleeping well (no bad dreams)
no paranoia
careful to all animals (never washing spiders down the plughole)
keep in contact with old friends (enjoy a drink now and then)
will frequently check credit at (moral) bank (hole in wall)
favours for favours
fond but not in love
charity standing orders
on sundays ring road supermarket
(no killing moths or putting boiling water on the ants)
car wash (also on sundays)
no longer afraid of the dark
or midday shadows
nothing so ridiculously teenage and desperate
nothing so childish
at a better pace
slower and more calculated
no chance of escape
now self-employed
concerned (but powerless)
an empowered and informed member of society (pragmatism not idealism)
will not cry in public
less chance of illness
tires that grip in the wet (shot of baby strapped in back seat)
a good memory
still cries at a good film
still kisses with saliva
no longer empty and frantic
like a cat
tied to a stick
that’s driven into
frozen winter shit (the ability to laugh at weakness)
calm
fitter, healthier and more productive
a pig
in a cage
on antibiotics[/SPOILER]
Η σημερινή εποχή σε στίχους.
και
[B]Ulver[/B]-Themes from William Blake’s The Marriage Of Heaven And Hell
[SIZE=“7”].-[/SIZE]
κουβαδες κλπ.
Επικό ξέθαμα μετά από χρόνια.
Κansas - Point of Know Return
Μάλλον έχουν και καλύτερα (ή έστω πιο αγαπημένα) αλλά κι αυτό κορυφαίο.
Aγορασμένο από Ιταλία. 
Άλλοι θα μπορούν να πουν πιο πολλά από εμένα γι΄αυτό το prog group και το άλμπουμ. Απλά να πω πως λατρεύω τις εναλλαγές τους τόσο σε tempο όσο και σε συναισθήματα που δεν ξενίζουν όμως. Γλυκόπιοτο άλμπουμ. Πρέπει να ασχοληθώ και με τα προηγούμενα…
Επίσης.
O Jan Akkerman θα έπρεπε να δοξάζεται για κάτι τέτοια άλμπουμς. Μεγάλος κιθαρίστας. Η μπάντα αποδίδει τα μέγιστα, όπως και στο Moving Waves, μόνο που εδώ την προτιμώ λίγο παραπάνω, φοβερή χημεία.
από τους ελάχιστους τόσο ευρείας αποδοχής δίσκους στα 90s, με τόσο πολύ “πράγμα” μέσα του.
Καλά, δεν είναι και prodigy.
προφανώς. οι prodigy είχαν φτάσει στο επίπεδο, να υπάρχει στο σχολείο τύπος που τον φώναζαν “ο Γιώργος ο πρότιτζυ”
Το άκουγα πριν κάτι μέρες, δίσκαρος προφανώς.
επικ ξέθαμα.
[CENTER]
[/CENTER]
Αυτά ποτέ δεν τα θάβουμε όμως Κρισπ.
Turbonegro - Apocalypse Dudes
Αν υπήρχε δικαιοσύνη στον κόσμο, αυτό θα έπρεπε να είναι το ΟΣΤ των ταινιών “Ηangover” και “Hangover II”.
Nα προσθέσω πόσο δε μου αρέσει ο καινούριος τραγουδιστής. Παλιά καραβάνα, ρισπεκτ για Ντιουκς οφ νάθιν, αλλά δεν έχει αυτό το κάτι παραπάνω που θέλω εγώ για τους Τουρμπονέγκρο.