:!:
~bump
:!:
Λοιπόν για ακούστε λίγο. Έχω παραγγείλει, και περιμένω να μου ρθουν, ο Κάφκα και τα Όμπτζεκτς. Το φετινό έτσι κι αλλιώς το δίνει τζάμπα, όλα κομπλέ μέχρι εδώ. Το μόνο όμως που δε βρίσκω πουθενά στο νετ, ούτε τζάμπα ούτε για αγορά, είναι τα Δάκρυα του Ονείρου. Το χει πάρει το μάτι κανενός, είτε στο νετ είτε σε κανονικό δισκάδικο, και αν ναι, πού; Εναλλακτικά, το χει κανένας να κάνει την καλή; Either way, όποιος μπορεί ας βοηθήσει, και υπ’ όψιν, δε με νοιάζει η τιμή αν μιλάμε για αγορά.
Δύσκολα θα το βρεις. Στο site της μπάντας λέει ότι έχουν κυκλοφορήσει 800 αντίτυπα. Ο Παναγιώτης Λάμπρου που επιμελήθηκε τα εικαστικά του δίσκου ανέλαβε τελικά τη διανομή, επομένως μια λύση είναι να ψάξεις να τον βρεις. 'Η να βρεις τον ίδιο τον Socos.
[SPOILER]
Το album ηχογραφήθηκε στα artracks recording studios του Γιώργο Πρινιωτάκη, με ηχοληψία, μίξη και mastering του ιδίου του Πρινιωτάκη. Περιέχει 15 οργανικές συνθέσεις και ένα τραγούδι το οποίο ερμηνεύει ο Χρήστος Αλεξόπουλος.
Στο photo book παρουσιάζονται 16 ασπρόμαυρες φωτογραφίες του Παναγιώτη Λάμπρου, κάθε μια για κάθε ένα κομμάτι του cd. Και στο dvd περιέχονται 5 πειραματικά videos, σε ζωντανή εκτέλεση από τους live project band.
Τους πρώτους μήνες της κυκλοφορίας του διανεμόταν από την prominence η οποία όμως διακατεχόταν από πολλά μη αξιόπιστα σύνδρομα. Έτσι την διανομή ανέλαβε ο Παναγιώτης Λάμπρου.
Από το site. [/SPOILER]
Μπορείς ν’ ακουσείς [I]εδώ[/I] τον δίσκο(είναι ολόκληρα τα κομμάτια φαντάζομαι), στο site της μπάντας δηλαδή.
Και μιας και το έθιξες, εκτός από NoMisteraki, έχω πει σε κανέναν άλλο για τα δάκρυα του ονείρου πού να το βρει; επειδή δε θυμάμαι ποιοι άλλοι είναι, να πω πως πρέπει να είναι λάθος αυτό που έχω βρει, ακυρώστε το :!:
Μέτα απ’ το λιώσιμο με το Αντάρτικο Πόλεων, ακούω το Kafka τώρα για πρώτη φορά.
Τι τραγουδάρα είναι ρε η Ταξιαρχία του Baksheesh 8O8O8O
Το Αντάρτικο Πόλεων πρέπει να διδάσκεται σε μουσικές σχολές. Ή αλλιώς.
Στο δίσκο αυτό ο όρος αβανγκαρντ ξεφτιλίστηκε ολωσδιόλου. Όπως με κάθε αριστούργημα δε μπορώ να ξεχωρίσω τραγούδι. Επίσης μετά από αναρίθμητες φορές που έπαιξε το βινύλιο στο πλατώ εδώ και 7 μήνες, δε μπορώ πια να το ακούσω με το τρακλιστιν της mp3 έκδοσης, αλλά με αυτό του βινυλίου. Τέλος, η ηχογράφηση, παραγωγή και το mastering είναι από τα καλύτερα που έχω ακούσει ποτέ, τα ακούς όλα και πεντακάθαρα.
- προσευχή
- η πόλη χορεύει
- brunette
- άνθρωποι παράξενοι
- 22
- holy ghost
- του δρόμου το δέρμα
- εντός ορίων
- party
- σκουλήκι
- ως τα βάθη της άνοιξης
- ερυθροphobia
- πέρα απ’ τη γέφυρα
Μαρία Λατσίνου. Το κρύσταλλο της Λένας Πλάτωνος και το μέταλλο της Μαρίας Δημητριάδη σε ένα.
Με κάθε νότα του ΑΝΤΙΛΑΛΟΥΝΕ ΤΑ ΒΟΥΝΑ
Τι τεράστιος δίσκος. Πολλές φορές θέλω να ξεθάψω Soco αλλά και μόνο στη σκέψη με πιάνει ένας κόμπος. Τον κρατάω για πολύ συγκεκριμένες καταστάσεις. Ό,τι και να λέμε είναι λίγο πάντως.
Aφού έπιασα νοπατερακη στη γραμμή, μου είχε αρέσει το ριβιού εκείνο που είχες κάνει τότες που βγήκε, απλά δεν είχα πιάσει ακριβώς εκείνη την έμμεση αναφορά σε Muse με το Brunette που είχες αναφέρει. Εξήγα λίγο αμα θες.
Κι εγώ το χω για σπεσιαλ ώρες, κι όταν έχει απόλυτη ησυχία μεταμεσονύχτια το βράδυ και βάζω το βινύλιο με τα ακουστικά στο σκοτάδι, με πιάνει λίγο σύγκρυο.
Χμ δεν είχα κανένα κρυφό νόημα. Aπλά επεσήμανα ότι το Brunette είχε πάρα πολλά σημεία καταφανώς δανεισμένα από Muse σε σημείο παρεξηγήσεως. Και δεδομένου του ποιόντος του καλλιτέχνη, του μουσικού χαρακτήρα του υπόλοιπου δίσκου και του πόσο προφανή είναι αυτά τα σημεία, εγώ φτάνω στο συμπέρασμα ότι έγινε εσκεμμένα. Αποφάσισε, για του δικούς του λόγους, να γράψει ένα muse κομμάτι.
Δεν το βλέπεις εσύ αυτό;
Now playing: Δάκρυα του Ονείρου.
Ευτυχία!
Α, έτσι το εννοείς. Έλεγα μήπως εννοούσες πως ήταν πχ καμιά ειρωνική αναφορά. Καλά ναι, συμφωνώ, έχεις δίκιο, έχει κάποιες καίριες μουσικές αναφορές.
Μακάρι βέβαια να ταν όλα τα τραγούδια ερωτικής απογοήτευσης έτσι.
πουτανες και πρεζα το μπαμπ ετουτο.
ειδε κανεις τη ταινια του σοψου; με τρεις λεξεις -ανθρωπολογια μεετ κΩλτ-.
[COLOR=“LemonChiffon”]δε μπορεσα να τη δω ολοκληρη[/COLOR].
Ω γιεα. Με κάνατε και ξαναέβαλα και συγκινήθηκα… 
[SIZE=“1”](ακόμα ένα ουσιώδες ποστ)[/SIZE]
Ξέρει κανείς αν ετοιμάζεται καινούργιος δίσκος ή το Αντάρτικο Πόλεων ήταν το τελευταίο;
B ΠΕΡΙ ΜΟΥΣΙΚHΣ (Μια Συζήτηση Με τον Μουσικό & Συνθέτη Socos)[/B]
Ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Socou στον Ελευθεριακό…
Καλύτερο λινκ που έχει ποστάρει ποτέ;
Υπέρτατη συζήτηση πάντως.
Το α’ μέρος με τη μουσική συζήτηση είναι απολαυστικό. Ειδικά εκεί που μιλά για το Γκας Τζι, έπος!
Το β’ ξεκινά γαμάτα εκεί που μιλά για τον έρωτα και την πολιτική του υπόσταση, σε φάσεις νόμιζα πως ξαναδιάβαζα τον Τρυποκάρυδο, συμφωνώ 100% και γούσταρα. Μετά όμως κουράζει, και ο Σοκος στα πολιτικά μου φαίνεταιι καραμπερδεμένος, το αντίθετο απ’ότι βγάζει στους στίχους του που είναι αιχμηρότατοι. Ενώ αποστρέφεται την αστική δημοκρατία όσο κανείς άλλος, μου δίνει την εντύπωση πως δεν έχει στο νου του ξεκάθαρο πως πρέπει να χρησιμοποίησεις τα μέσα της για να την καταστρέψεις, και ειδικά εκεί που μίλαγε για τις καταλήψεις. Και δεν κατάλαβα αν έχει κάτι στο μυαλό του για το μετά. Δε βαριέσαι, όπως και να 'χει έχει και αυτό πολύ ενδιαφέρον.
[SPOILER]
“Έχεις δει πώς γαμιούνται τα λιοντάρια;”
[SIZE=“4”]“Έχεις δει πώς γαμιούνται τα λιοντάρια;”[/SIZE]
[SIZE=“5”]“Έχεις δει πώς γαμιούνται τα λιοντάρια;”[/SIZE]
[SIZE=“6”]“Έχεις δει πώς γαμιούνται τα λιοντάρια;”[/SIZE]
[SIZE=“7”]“Έχεις δει πώς γαμιούνται τα λιοντάρια;”[/SIZE]
[/SPOILER]
Τα αγόρια στον ήλιο ΓΑΜΑΝΕ, απλά.
πολύ καλό και το καινούργιο.